باغ

باغ گل پامچال چند ساله: توصیف گونه ها و کشت

به محض اینکه آنها باغ نخستین درخت چند ساله را محبوب نمی خوانند: بره و گل های عید پاک و طلسم خوشبختی و کلیدها. این گیاه عشق بسیار شدید باغداران را به دلیل تنوع گونه های آنها ، رنگ های اصلی ، سهولت در تولید مثل و مراقبت بی تکلف کسب کرده است. علاوه بر این ، از سال به سال ، هیبریدهای گل جدید پامچال چند ساله ظاهر می شوند ، به این معنی که هیچگاه علاقه به این پرایمرها از بین نمی رود.

گل پامچال چند ساله به نظر می رسد؟

گل پامچال یا گل پامچال ، گلی از خانواده Primrose است. این گیاه چند ساله زیبا است که معمولاً در اوایل بهار گل می دهد. در طبیعت ، بیش از 500 گونه از گل پامچال در اروپا ، آمریکا و آسیا متداول است. آنها عمدتاً در مناطق کوهستانی ، جنگل ها و همچنین در دشت هایی در خاک مرطوب و غنی از هوموس یافت می شوند. برخی از گونه ها - گل پامچال برنگی ، داریال ، جولیا ، برگ دار - در کتاب قرمز سرخ فدراسیون روسیه ذکر شده است.

در این صفحه عکس ها و توضیحات مربوط به پریموها از محبوب ترین گونه ها و گونه ها را مشاهده می کنید.


Primrose با گل زود هنگام ، فراوان و طولانی ، انواع رنگ و اشکال ، عطر دلپذیر را به پرورش دهندگان گل می دهد. اگر این مجموعه انواع مختلف پریموز دارد ، می توانید از اوایل بهار تا اواسط تابستان گل های روشن آنها را تحسین کنید. بعضی از گونه ها ممکن است در پاییز بارها شکوفا شوند. از مزایای پریموها همچنین سرسختی در زمستان ، سادگی نسبی فرهنگ ، تولید مثل سریع (توسط بذر و رویشی) ، شاخ و برگهای تزئینی تا اواخر پاییز است.


شکوفه های گل پامچال تقریبا بلافاصله پس از ذوب برف و شکوفه تا پایان ماه مه ، به خوبی با بسیاری از پیازها ترکیب می شود و مکث های بین آنها را پر می کند.

همانطور که در عکس مشاهده می کنید ، گل پامچال چند ساله در هر باغ گل با سبک منظره ، تخفیف ، مرزها در تپه های آلپی قابل استفاده است:



کاشت های گروهی فرش روشن و بسیار زیبایی را تشکیل می دهند. گونه های بلند ساقه برای اولین دسته های بهاری مناسب هستند. گیاهان برای ظروف تزئینی ، گلدان مناسب هستند. اگر گل پامچال در پاییز در گلدان ها کاشته شود ، در حال حاضر در ماه مارس آنها در ویندوز شما شکوفا می شوند.


گل پامچال یک گیاه ریزوم خاردار 10-30 سانتی متر است و برگهای چروکیده شده در گلاب پایه جمع می شوند. گلهای انفرادی و یا در گل آذین - کمرنگ ، کروی ، فصلی.

به عکس نگاه کنید ، چطور به نظر می رسد گل پامچال - رنگ گلها می تواند بسیار متنوع باشد ، به جز رنگ آبی آسمان:




بسیاری از انواع گل پامچال عطر و بوی قوی و دلپذیری دارند. مدت زمان گلدهی تا یک ماه.

نحوه رشد بذر چند ساله: کاشت و مراقبت (با عکس)

مهمترین شرط برای موفقیت آمیز در رشد گل چند ساله گیاه بذر گیاهان ، انتخاب صحیح مکانی برای کاشت است. آنها باید در گوشه های نیمه سایه یا کمی سایه دار باغ کاشته شوند ، اما دارای تهویه مطبوع هستند. می توانید آنها را در زیر درختان میوه ای مجزا و همچنین در زیر درختان تزئینی و درختچه هایی با شاخ و برگهای شکوفه اواخر قرار دهید.


در مکان های باز و آفتابی ، در اوایل بهار شکم های معمولی شکوفا می شوند ، اما با شروع تابستان ، برگهای آنها پژمرده و پژمرده می شود. با پاییز ، گیاهان به قدری ضعیف هستند که سال آینده می میرند یا شکوفه نمی گیرند.

برای کاشت و مراقبت از گل پامچال ، خاک باید مرطوب ، سست ، بارور تهیه شود. توصیه می شود کود پوسیده یا کمپوست (2 سطل در هر متر مربع) ، کود معدنی کامل (150-200 گرم) را اضافه کرده و آن را به عمق 30 سانتی متر حفر کنید. 1 سطل ماسه رودخانه را در هر لوم به گلیم اضافه کنید. Primrose در فاصله 20-30 سانتی متر از یکدیگر ، و گونه های بزرگ - با فاصله 40 سانتی متر هم زده می شود.

چگونه برای اطمینان از گلدهی خوب از گل پامچال مراقبت کنیم؟ گیاهان طبق آب و هوا سیراب می شوند تا زمین مرتباً مرطوب و مرطوب باشد. پس از آبیاری ، خاک شل شده و با یک لایه مالچ 2-3 سانتی متر پوشانده می شود.برخوردن گیاهان به خوبی در معرفی قطره های پرنده پاسخ می دهند (1:20). در شرایط مساعد ، گل پامچال به ندرت بیمار می شود و تقریباً تحت تأثیر آفات قرار نمی گیرد.

Primroses با تقسیم گیاهان و بذرهای رشد یافته تکثیر می شود. Delenki در اوایل پاییز بهتر کاشته می شود ، به طوری که آنها قبل از شروع هوای سرد زمان ریشه شدن دارند. سه تا چهار ساله کودکان مشترک هستند. بوته بزرگ دارای 4-6 delenki است که باید دارای ریشه های خوب و چندین برگ باشد. در هوای گرم روزانه گیاهان کاشته شده به مدت یک هفته.

و چگونه می توان یک بذر گل پامچال را از دانه پرورش داد؟ با تکثیر بذر ، آلوئور وحشی ویژگی های خود را حفظ می کند. گیاهان هیبریدی باغ به صورت گیاهی تکثیر می شوند ، زیرا هنگام کاشت بذر ، خواص انواع به ارث نمی رسد. فرزندان می توانند متنوع ترین ، گاهی اوقات بسیار زیبا باشند.

بذرها در اواخر پاییز تا عمق 5/0 سانتی متر در جعبه ها یا مستقیماً درون زمین کاشته می شوند. در زمین باز می توانید بذرها را در بهار بکارید. نهال ها در مرحله 2-3 برگ حقیقی ابتدا با فاصله 10-15 سانتی متر از یکدیگر در یک مکان سایه دار فرو می روند. نهال ها روی رطوبت بسیار خواستار هستند و به آبیاری منظم احتیاج دارند. گیاهان رشد یافته در مکان ثابت کاشته می شوند. آنها بعد از 2 سال شکوفا می شوند.

در اینجا می توانید عکس هایی از کاشت و مراقبت از گیاهانی که بذر گل پامچال و گیاهان بذر رشد یافته را ببینید:



انواع و انواع گل پامچال: عکس و توضیحات

در باغها عمدتا پریمروهای ترکیبی کشت می شود و همچنین برخی از گیاهان وحشی نیز وجود دارد. رایج ترین موارد زیر است.


گل پامچال معمولی یا بی رویه است، در طبیعت در کریمه و قفقاز یافت می شود. گلهایی به قطر حداکثر 3 سانتی متر ، روی ساقه ای بسیار کوتاه ، زرد روشن با مرکز بنفش. برگها نسبتاً بزرگ ، سبز روشن است. گلدهی از اواخر ماه آوریل به مدت یک ماه فراوان است.



در نتیجه هیبریداسیون ، بسیاری از انواع پریموزها با گلهای سفید ، زرد ، صورتی ، قرمز ، یاس بنفش ، آبی تیره به دست آمد.


گل پامچال بهار یا قوچ. گلهایی به قطر 2 سانتی متر ، زرد روشن با لکه نارنجی در مرکز ، در گل آذین های چتر شکل روی ساقه ای به ارتفاع 20 سانتی متر جمع می شوند و از اواخر فروردین ماه بیش از یک ماه شکوفا می شوند. اکثراً فرم های ترکیبی با گلهای بزرگ و مضاعف با طیف گسترده ای از رنگ ها رشد می کنند.


گوش شکم یا گلبول، - یکی از زیباترین گونه ها. از قرن شانزدهم در کشورهای اروپایی به طور گسترده کشت می شود. در طبیعت ، در مراتع کوهستانی در کوههای اروپای مرکزی و جنوبی زندگی می کند.

همانطور که در عکس مشاهده می کنید ، گلهای این باغ گل پررنگ چند ساله به رنگ زرد رنگ است ، در چتری در بالای پیکان قوی 20-25 سانتی متری جمع آوری شده است:



برگ ها متراکم ، صاف ، گرد هستند و یک گل سرخ زیبا تشکیل می دهند.

واریته ها و هیبریدهای طبیعی کشت می شوند و دارای گلهایی به قطر 3-4 سانتی متر هستند که عمدتا انواع دوتایی از ترکیب های مختلف رنگ هستند. گل ها در گل آذین های چتر شکل در پیکان تا 20 سانتی متر ارتفاع جمع می شوند .در ماه های خرداد تا ژوئن به مدت 20-25 روز شکوفا می شود. بهترین مکان سایه جزئی است ؛ در آفتاب دوره گلدهی کاهش می یابد. شته ها در پیش زمینه در مرزهای میکس ، سنگ شکن ها ، در امتداد مسیرها کاشته می شوند.

یک هیبرید طبیعی از گوش است گل پامچال پامچر. گلهای معطر به قطر 1.5 تا 4 سانتی متر دارای رنگ های متنوعی هستند (از سفید خالص تا بنفش و قهوه ای).

به عکس این نوع گل پامچال توجه کنید - انواع مختلفی از آن وجود دارد که ساده و با چشم سفید ، کرم یا زرد وجود دارد:



گلها در سپرهای روی ساقه 10-20 سانتی متر جمع آوری می شوند برگهای همیشه سبز با روکش پودری سبک ، که گاهی اوقات یک نوار سبک در لبه ها تشکیل می دهند ، بسیار رسا هستند.


پرایمر دندان ریز از مزارع کوهستانی هیمالیا رخ می دهد. تعداد زیادی گل کوچک به قطر 1 سانتیمتر در گل آذین های کروی با قطر 6-7 سانتی متر جمع می شود.یک پونکول محکم 20-25 سانتی متر پس از گل تا 50-60 سانتی متر امتداد دارد.یک گیاه خوب توسعه یافته تا 5 پایه را تشکیل می دهد. رنگ گلها معمولاً یاس بنفش است ، که معمولاً کمتر سفید ، صورتی ، بنفش مایل به قرمز یا بنفش تیره است. از اواخر آوریل به مدت 25-30 روز شکوفا می شود. چون شکوفه می گیرند ، برگها تا 20 سانتی متر رشد می کنند. آنها بسیار چروکیده ، ریز ریز و درشت هستند که با روکش ضخیم زرد رنگ در قسمت زیرین پوشانده شده اند و این باعث تقویت جلوه تزئینی می شود. در تابستان ، بوته های گل پر از گل پرمغزی شبیه یک سرخس عجیب و غریب است.


پریموز بالا در اصل از Transcarpathia ، قسمت های جنوبی و میانه اروپای غربی است. گلهایی با قطر حداکثر 2 سانتی متر ، زرد روشن ، با نقطه تیره تر در مرکز ، در گل آذین های چتر شکل در پیکان 20-30 سانتی متری جمع می شوند.

در عکس این نوع گل پامچال ، مشاهده می شود که برگهای گیاه بصورت شکم-بیضی ، موج دار ، پوزه دار ، موی زیر وجود دارد:



از اواخر آوریل تا اوایل ماه مه به مدت 30-35 روز شکوفا می شود. تعداد زیادی هیبرید با رنگ متنوع گل وجود دارد.


گل پامچال kartuzovidny است در جنگلهای کوهستانی سیبری غربی و شرقی یافت شده است. گلها به قطر 2.5 سانتی متر ، صورتی ، بنفش روشن ، 8-12 قطعه در گل آذین چتر شکل روی ساقه تا 30 سانتی متر قد جمع آوری می شود.برگها به شکل تخم مرغی ، دندانه دار ، کمی مودار ، بر روی دمبرگهای بلند ، در گلاب کوچک جمع آوری می شوند. در ماه مه ، دوباره در اوت-سپتامبر شکوفا می شود.


پریموز جولیا. وطن قفقاز است. یکی از زیباترین گونه های مینیاتوری که ارتفاع آن تنها 10 سانتی متر است ، در ماه آوریل این گیاه با توده ای از گل های صورتی-بنفش به قطر تا 3 سانتی متر پوشانده شده است. برگهای آن براق و سبز روشن است. به سرعت رشد می کند ، شاخه های خزنده بیشماری به زودی فرشهای ماسوره مداوم شکل می گیرند. اگر خاک لومی و کاملاً مرطوب باشد ، این یکی از معدود گونه هایی است که در مناطق آزاد به خوبی رشد می کند.