گیاهان

مد لباس شیک Anthurium

در میان گیاهان گلدار ، شبیه به دسته های زندگی در گلدان ها ، آنتوریوم ها جایگاه ویژه ای را اشغال می کنند. اینها یکی از شیک ترین گیاهانی است که ما معمولاً به عنوان هدیه ارائه می کنیم و نه تنها به خانم های زیبا در روز جهانی زن. گلهای مومی با روتختی لوکس فقط مبهم شباهت دارند با مدفوع و زیباترین قسمت کل گیاه هستند ، کاملاً مطابق با برگهای بزرگ در یک گل رز زیبا. آنتوریوم واقعاً مدرن به نظر می رسد ، اما با دریافت چنین مرد خوش تیپ به عنوان هدیه ، بسیاری از شخصیت خلقی او ناامید می شوند. آنتوریوم را به سختی می توان خواستارترین گیاه سرپوشیده بنامید ، اما اگر می خواهید گیاه را دوباره شکوفا کنید و سالها بدون تعجب ناخوشایند از زیبایی شاخ و برگ لذت ببرید ، مجبور خواهید بود که آن را با مراقبت های بسیار فاحشی تهیه کنید.

آنتوریوم (آنتوریوم). © newplantsandflowers

انواع "گل های فلامینگو" شیک

آنتوریوم یکی از گیاهان دیدنی از دسته دسته های به اصطلاح دسته زنده است. در حقیقت ، از نظر زیبایی و روشنایی ، تنها بهترین انواع ارکیده داخلی می توانند با آن رقابت کنند. علیرغم اینکه Anthuriums متعلق به فرهنگهای مسموم هستند ، مدت هاست که به سمبل موفقیت و شادی تبدیل شده اند که باید آنها را به زندگی صاحبانشان جلب کند. در اوج گل ، به خصوص اگر آنتوریوم را با تمام شکوه خود خریداری کنید ، این فرهنگ سرپوشیده نمی تواند مسحور شود. به تدریج تغییر رنگ ، شکوفه در تعداد زیادی ، با پوشش های موم منحصر به فرد در اطراف گوش گل آذین و ساختار شگفت آور ظریف از بوش خود ، به نظر می رسد که برای تزئین فضای داخلی مدرن ایجاد شده است. اما آنتوریوم با ظاهر جذابش بسیار گمراه کننده است. با وجود این واقعیت که گیاه به دست آمده قادر است تقریباً چندین ماه بدون خسته شدن از آب شکوفه کند ، اما آنتوریوم ها اغلب اثر تزئینی خود را از دست می دهند. همه چیز در مورد خستگی مفرط آنها است.

آنتوریوم (آنتوریوم) جنس عظیمی از گیاهان اپی فیتیک و نیمه معرفتی از میان فرهنگهای همیشه سبز به نمایندگی از خانواده Aroid است و شامل بیش از 800 گونه گیاه تزئینی-گل از مناطق گرمسیری جهان جدید است. ظاهر آنتوریوم واقعاً بسیار دیدنی است. برگهای بزرگ ، کشیده ، کاملاً لنزی یا قلبی شکل به رنگ سبز تیره و بر روی گلبرگهای بلند می نشینند. سبزیجات بسیار بزرگ ، به لطف دومی ، بوته ها را به طور غیر منتظره ای زیبا می کنند. زیبایی برگ ها مورد تأکید و تکمیل گل های گل آذین است که کبابهایی هستند که توسط یک دسته از ماسه های سینه جمع شده و از جنس مدفوع به شکل کلی هستند. روتختی معمولاً با رگه های زیبا ، بافت مومی و متراکم متمایز می شود. از غار منحرف می شود و مانند بال به نظر می رسد. نام آنتوریوم از لاتین "antos" و "oura" گرفته شده است - دم گل. گل آذین برخی از آنتوریوم ها واقعاً شبیه دم است: گوش همیشه مستقیم نیست ، گاهی اوقات در یک مارپیچ خم می شود و حتی پیچ می خورد. رنگ های متنوع - از سفید تا صورتی ، قرمز ، نارنجی و انواع مختلفی از ترکیبات رنگی - بیانگر زیبایی و شکوفایی آنتوریم است. آنتوریوم به لطف عجیب و غریب بودن آنها ، یک نام مستعار محبوب - یک گل فلامینگو نیز دریافت کرد.

آنتوریوم (آنتوریوم). © چری

انواع آنتوریوم

آنتوریوم صدها گونه دارد ، اما همه آنها به شکل اتاق رشد نمی کنند. از گونه های آنتوریوم به بهترین وجهی با فرهنگ اتاق سازگار شده و قادر به رشد در خارج از گلخانه هستند ، گونه هایی مانند:

Anthurium Scherzer (Anthurium scherzerianum) - غیرمذهب ترین و "نمونه" ترین آنتوریوم ، که در آن نوعی نارنجی روشن یا کبودهای قرمز مایل به قرمز به طور غیرمعمول در یک مارپیچ پیچیده می شود ، شبیه یک دکوراسیون عجیب و غریب است و باعث ایجاد ارتباط با دم موش می شود. در عین حال ، روتختی به صورت ایده آل با کبه در تن ، نارنجی روشن یا قرمز مناسب است ، فقط در بعضی از انواع آن سفید یا رنگی با نقاط زیبا است. برگهای آن چرمی ، مات و دارای رگ برجسته مرکزی است. این یکی از بی تکلف ترین و کم تحرک ترین انواع آنتوریوم (تا 35 سانتی متر) است.

Anthurium Scherzer (Anthurium scherzerianum). © یورگن روزچر

آنتوریوم آندره (Anthurium andraeanum) - نوعی آنتوریوم بسیار قدرتمندتر ، دزدگیر و بزرگ. بوته های این گیاه گاهی اوقات به 80-90 سانتی متر ارتفاع می رسند ، ده ها برگ تیره دیدنی و با اندازه کافی به اندازه کافی تولید می کنند و به طور معمول ، رنگ زمرد ، فقط در نمونه های مختلف به سایه های سبز دیگر تغییر می کنند. مهمترین مزیت این گونه ، که آن را به عنوان پایه و اساس پرورش بهترین گونه های آنتوریوم تبدیل کرده است ، گلدهی فراوانی است که در طی آن گیاه به مدت 2-3 ماه ، گلدان های بی تاب و مجلل با روتختی سفید ، صورتی ، قرمز و نارنجی در اطراف ، معمولاً یک دانه زرد تولید می کند. شکل اساسی عملاً مورد استفاده قرار نمی گیرد ، اما انواع مختلف آنتوریوم آندره عشق جهانی باغبانان را به دست آورده است.

آنتوریوم آندره (Anthurium Andraeanum). © آلخاندرو بایر تمایو

بهترین گونه های هیبریدی این گیاه متعلق به این گیاه است:

  • رقم "Vivaro Pink" با رنگ صورتی آب نبات؛
  • صورتی آبرنگ ، با سایه ای مبهم و سبز مایل به سبز از برگهای تیره ، درجه "Lentini Pink"؛
  • صورتی رنگ پریده آنتوریوم "قهرمان صورتی" ،
  • انواع هلو "Vivaro هلو" با رنگ آبرنگ ناهموار؛
  • انواع زردآلو-سالمون با لکه های سبز روشن روی پوشش فصل ،
  • خیره کننده درجه قرمز "ویتارا"؛
  • انواع سرخک با روتختی های باریک و جارو "ساکسو"؛
  • انواع برگ تیره با گوش های سفید و یاقوت یاقوت درخشان "Rubino"؛
  • تنوع سرخ غنی "مینه سوتا" با برگهای زمرد روشن.
  • انواع قرمز مجلل "داکوتا" ، "آلاباما" ، "آریزونا" و "آونتو" با سایه های مختلف گل قرمز و رنگ شراب؛
  • خوش تیپ تیره ، کاربین-بنفش با بوته متراکم از انواع Sensa.
  • با کمال تعجب تاریک ، و دارای تختخوابهای تقریباً سیاه رنگ در اطراف تخته های سبک ، انواع آنتوریوم Otazu؛
  • انواع "قهرمان سفید" با گوش های قرمز و برس های سفید پوشانیده می شود.
  • رقم قهرمان ، سفید-قرمز با گوش قرمز؛
  • سفید برفی برگ "آکروپولیس".
  • سفید و برفی ، درجه یک بسیار زیبا "Polaris" با روتختی تقریباً عمودی در حال رشد.
  • صورتی ظریف و سبز روشن ، شبیه به یک معجزه عجیب و غریب ، انواع "تنسی"؛
  • برگهای تیره ، با گل آذین های صورتی-سبز "عارف"؛
  • مرد خوش تیپ و روشن با رنگ قرمز و گوش های سبز فلوریدا؛
  • کرم نرم ، با رنگ زرد روشن ، انواع آنتوریوم "Marasol" و غیره

آنتوریوم با شکوه (Anthurium magnificum) کاملاً برخلاف همتایان گل خود. در این گونه ، تزئینی ترین قسمت گیاه برگهای لوکس مخملی است. به شکل قلب ، بزرگ ، با بافت منحصر به فرد و رنگ سبز تیره ، به لطف سبز روشن ، گاهی رگه های زیتونی ، پراکنده شدن از دمبرگ و تبدیل گیاه به یک معجزه گرافیکی ، مانند یک اثر هنری به نظر می رسند. اما گل آذین ، کباب کاملاً ساده و بیشتر شبیه به درخت چنار است.

آنتوریوم با شکوه (Anthurium magnificum). © جرزی اوپیولا

آنتوریوم روتچیلد (Anthurium x rothschildianum) ترکیبی از آنتوریوم آندره و با شکوه است ، با رنگ محدود تری ، از جمله فقط رنگ های قرمز و سفید ، و اندازه های بزرگ پوشیده از گل آذین متفاوت است.

Rothschild Anthurium (Anthurium x rothschildianum). ©mp

گهگاه در فرهنگ اتاق یافت می شود ، آنتوریوم در زمره انگورهای اپی فیتیک قرار دارد که با تعداد کافی ریشه هوایی و برگهای حک شده متوسط ​​، اما بسیار زیبا قادر به تولید شاخه هایی به طول 1 متر است. از این موارد ، توجه کنید کوهنوردی (Anthurium scandens) - گیاه فوق العاده با تزئین شده با نقاط سیاه در قسمت زیرین برگها ، رنگ اشباع و گل آذین های بی نظیر زرد-سبز ، که در آن دهانه سبز روشن یک محوطه سبز کمرنگ را احاطه کرده است. سزاوار توزیع بیشتر و آنتوریوم پنج برگ (Anthurium pentaphyllum) ، که دارای تیغه های برگ زیبا و منقطع شده است و به این اصالت گیاه همراه با گلبرگ های بلند می دهد.

کوهنوردی آنتوریوم (Anthurium scandens). کوین هالکام

این حتی کمتر رایج است Anthurium Crystal (بلورهای آنتوریوم) - گونه ای منحصر به فرد و منحصر به فرد تزئینی و برگریز ، که در آن ، برگ های برنز ، قرمز مایل به قرمز با رگه های روشن نور با افزایش سن به رنگ سبز تیره می شود ، به دلیل مواقع طولانی گلبرگهای بلند ، از لبه های گلدان آویزان می شود. آنها شکل های ایده آل قلب را با تکه های نقره ای سبک ، تا حدودی یادآور الگوهای موجود در برگهای ارکیده های گرانبها ، می پوشانند ، اما بزرگتر ، کاملاً برجسته و برجسته بر برگه های صفحه برگ.

Anthurium Crystal (Anthurium Crystalinum). © نصر حبیب عبدالله

مراقبت از آنتوریوم در خانه

Anthuriums - گیاهان زیبا هستند ، اما بسیار هوسران. و در شرایط اتاق فراهم کردن مراقبت های لازم برای آنها بسیار دشوار است. نکته این است که اکثر انواع آنتوریوم فقط در شرایط گلخانه ای ، در باغ های گرم زمستان ، احساس خوبی دارند. عدم ثبات در آپارتمان ها برای این مردان خوش تیپ خوش ذوق نیست. اما برخی از گونه ها و انواع مختلف هیبریدی این حالت بهتر با پارامترهای خانه سازگار شده و برای شرایط رشد نیاز کمتری دارند. در عین حال ، دشوارترین لحظه در روند رشد آنتوریوم ها اصلا انتخاب دما یا روشنایی نیست بلکه مراقبت است. مراقبت از این مردان خوش تیپ نیاز به معنای واقعی کلمه هوشیار دارد ، گیاهان نیاز به توجه مداوم و پاسخ فوری به کوچکترین سیگنال های یک محیط ناراحت کننده دارند. اما اگر آنتوریوم را با مراقبت کامل و کاملاً مورد نظر تهیه کنید ، گیاه شکرتری پیدا نمی کنید. در شرایط راحت ، این مرد خوش تیپ قادر است از بهار تا اواخر تابستان شکوفا کند و گاهی در طول سال تقریباً خستگی ناپذیر.

روشنایی برای آنتوریوم

سازگاری آنتوریوم ها با شرایط مختلف روشنایی فریبنده ترین ویژگی آنها است. اعتقاد بر این است که این گیاه تقریباً در هر شرایطی در چارچوب مکانهای روشن و سایه جزئی تطبیق می یابد ، اما در حقیقت ، آنتوریوم نسبت به فرصت ها بسیار مبهم تر است. گیاه کاملاً تابش مستقیم نور خورشید را تحمل نمی کند و فقط در مکانهایی با نور پراکنده قرار می گیرد. تحمل آنتوریوم و سایه را ندارد ، اما در واقع تنها با سایه جزئی جزئی قابل آشتی است. اما برای اینکه گلها به رنگهای اشباع روشن رنگ شوند و در مقادیر زیادی شکوفا شوند ، گیاه نیاز به نورپردازی کاملاً شدید دارد. و از آنجا که با تمام زیبایی های آن ، آنتوریوم دقیقاً به عنوان یک گیاه گل رشد می کند ، شما باید مراقب باشید تا آنجا که ممکن است با نورپردازی پراکنده ، مکانی را در اختیار شما قرار دهد. بهینه برای این گیاه مکان هایی در لبه های شرقی و غربی است.

برای دوره استراحت ، نورپردازی باید تنظیم شود. برای آنتوریوم در طول زمستان ، لازم است که مکان های روشن ترین خانه را تهیه کنید ، زمستان در نور مناسب است که تضمین اصلی گلدهی طولانی پس از آن است.

آنتوریوم (آنتوریوم). © Maja Dumat

درجه حرارت راحت

آنتوریوم ها ، گرما دوست و نسبتاً دغدغه برای تغییرات دما ، شرایط پایدار بازداشت را ترجیح می دهند ، ترجیحا دامنه دمای ثابت هم در دوره فعال توسعه ، و هم در مرحله گل دهی و هم در هنگام خواب. این گیاهان فقط در اتاق های گرم احساس راحتی می کنند ، دمای هوا از 18-20 درجه یا بالاتر است. در زمستان حداقل دمای مجاز مجاز به 15 درجه کاهش می یابد اما بهتر است آن را بدون تغییر بگذارید. اگر در طول بهار و تابستان در دمای 20 تا 25 درجه و در پاییز و زمستان - از 18 تا 20 درجه ، آن را با محتوا تهیه کنید ، Anthurium از شما با گل های دیدنی و جذاب به شما تشکر می کند.

اما دشوارترین کار تضمین درجه حرارت به هیچ وجه نیست بلکه محافظت از آنتوریوم در برابر پیش نویس ها و نوسانات این شاخص ها است. این گیاهان کاملاً نمی توانند کوچکترین پیش نویس ها را تحمل کنند. و حتی باز شدن یک پنجره یا در در کنار گیاه در یک روز سرد می تواند عواقب غم انگیزی به همراه داشته باشد ، نه اینکه به ذکر تغییرات مداوم باشد. گیاهان باید به طور قابل اطمینان محافظت شوند ، از جمله جریان هوا از بخاری ، که دور از باتری قرار می گیرد. بهتر است از آنتوریوم در طراحی آشپزخانه استفاده نشود ، جایی که اختلاف دما به دلیل پخت و پز می تواند قابل توجه باشد.

آبیاری و رطوبت

آنتوریوم نه تنها نیاز به آبیاری منظم دارد ، بلکه آب زیادی نیز دارد. در حین توسعه فعال ، گیاه حتی کمترین خشکی را تحمل نمی کند ، همچنین لازم نیست که خشک شدن کامل کاما راجع به گلدان را ذکر کنیم. اما در عین حال ، با حفظ پایدار خاک در حالت مرطوب ، نمی توان اجازه فشار بیش از حد را نیز داد. این روش ها اغلب برای آنتوریوم انجام می شود ، اطمینان حاصل کنید که قبل از آبیاری بعدی بستر فقط در لایه بالایی خشک می شود و میزان رطوبت را کنترل می کند. بلافاصله پس از آب دادن ، توصیه می شود آب اضافی را تخلیه کنید ، از تجمع آنها در ماهیتابه جلوگیری کنید. در زمستان ، آب دادن به آنتوریوم فقط کمی با رطوبت نور ثابت تنظیم می شود و باعث می شود رویه ها بسیار کم و نادر تر شوند ، اما هنوز هم یک محیط پایدار را حفظ می کنند.

برای آنتوریوم ، اطمینان از نه تنها داشتن یک رژیم رطوبت راحت از بستر ، بلکه همچنین رطوبت کافی هوا نیز بسیار مهم است. شاخص های راحت برای این گیاه - از 60٪. Anthurium با چیدن برگهای بزرگ و مجلل آن در لوله ها ، از رطوبت کافی هوا علامت می بخشد. اما بهتر است این مسئله را مطرح نکنیم. استراتژی ایده آل برای رشد این زیبایی ، قرار دادن گیاه روی پالت با سنگریزه های مرطوب ، خزه ذغال سنگ نارس یا رشد در ظرف دوتایی با اسکله های پر از مواد مرطوب است. امکان رشد آنتوریوم در حین کار رطوبت سازهای صنعتی و به سادگی با افزایش رطوبت هوا با پاشش مکرر امکان پذیر است. سمپاشی اجباری است حتی اگر یک مرطوب کننده برای گیاه نصب کنید. در مورد پاک کردن برگها فراموش نکنید: روشهای منظم تمیز کردن از گرد و غبار فقط به آنتوریوم سود می رساند. در طی مراحل ، مهم است که مطمئن شوید اسپری روی گلهای گیاهان نمی افتد ، و حتی بیشتر از اینها فقط جوانه های شکوفه (اگر قطرات آب روی گل آذین فرو رود ، لکه هایی روی آنها ظاهر می شود ، و سپس خیلی سریع از بین می روند). برای گیاه می توانید از آب نرم و نرم و با همان درجه حرارت محیط خارجی استفاده کنید.

آنتوریوم (آنتوریوم). © گلخانه های هری بی

کودهای آنتوریوم

کودهای آنتوریوم به طور انحصاری در طول بهار و تابستان (تا پایان اوت) استفاده می شوند. برای این گیاه ، بسیاری از گل دهندگان گل ترجیح می دهند کودهای معدنی و آلی را با کودهای معدنی جایگزین کنند ، اما می توان از مخلوط های پیچیده نیز استفاده کرد (بهتر است کودهای آرومی یا ارکیده را برای کودهای کود انتخاب کنید). تعداد دفعات پانسمان بالا برای کلیه محصولات گلدار استاندارد است: 1 بار در 2 هفته. این گیاه به خوبی در تغذیه شاخ و برگ پاسخ می دهد. در پاییز و زمستان یا به عبارت بهتر در دوره استراحت ، آنتوریوم ها تغذیه نمی شوند. اما در عین حال ، پانسمان بالایی نباید بلافاصله پس از گل متوقف شود ، زیرا رشد فعال برگهای جوان و تخمگذاری جوانه های گل نیز نیاز به دوباره پر کردن منظم از دست دادن مواد مغذی از خاک را تعیین می کند. پانسمان بالا به تدریج متوقف می شود ، با نشانه هایی از رشد مبهم.

جوان سازی آنتوریوم

برخلاف بسیاری از گیاهان سرپوشیده ، آنتوریوم ها به جوان سازی منظم احتیاج دارند. برگهای پایین گیاه بتدریج از بین می روند ، در معرض تنه ، ساختار یک گل سرخ زیبا و سرسبز را مختل می کنید ، و گیاهان تزئینات خود را از دست می دهند و به تدریج برگها و گلهای کوچکتر را آزاد می کنند.در عین حال ، همیشه لازم است که دقیقاً در شکل ظاهری گیاه ، و نه در سن آن ، روی نیاز به جوان سازی توجه شود.

آنتوریوم فقط با پیوند قابل جوان سازی است. و چندین استراتژی به روز رسانی وجود دارد:

  1. شاخه های جانبی با ریشه ها از گیاه جدا می شوند که بوته های جدید از آن کاشته می شوند و بوته های قدیمی کمی در خاک دفن شده و به رشد خود ادامه می دهند تا جایی که بتوانند گیاه جوانی کامل را جایگزین آن کنند.
  2. قسمت بالایی آنتوریم را با ریشه های هوایی برش داده و مطابق اصل تولید مثل توسط فرآیندهای جانبی (زیر کلاه ، در یک بستر سبک و کمی مرطوب) قسمت بالایی آن را ریشه کنید. در این حالت ، عجله نکنید که گیاه قدیمی را دور بیندازید: اگر رطوبت بستر را به شدت کاهش داده و آن را فقط کمی مرطوب نگه دارید ، با گذشت زمان بر روی تنه گلاب های زیادی وجود خواهد داشت که می توانند به عنوان بوته های مستقل از هم جدا و ریشه یابی شوند.
آنتوریوم (آنتوریوم). © مورین ویلیامز

پیوند و بستر

آنتوریوم قادر به رشد در یک بستر متراکم نخواهد بود. نفوذپذیری هوا و آب خاک برای این محصول یک عامل تعیین کننده در کشت است ، بنابراین ، حتی بستر به پایان رسیده معمولاً با اضافه کردن اجزای شل کننده بهبود می یابد. اعتقاد بر این است که این گیاه تنها در مخلوط های خاک قادر به رشد خوب خواهد بود که حدود 15٪ از حجم آن بخش های درشت هستند. پوست بهترین گزینه برای گیاه است ، اما از قطعات آجری شکسته ، ذغال سنگ ، آگروپرالیت ، خاک رس منبسط شده ، ورمیکولیت استفاده می شود ، در یک خرج کردن - پلی استایرن ریز برش خورده. لطفا توجه داشته باشید که واکنش بستر باید کمی اسیدی باشد و pH آن از 5.5 تا 6.5 باشد. اگر خود مخلوط زمین را خودتان تهیه می کنید ، سپس آن را بر اساس خاک ورق فیبرونی ، بدون الک شده ، درشت ، ذغال سنگ نارس و ماسه به نسبت 4: 2: 2: 1 یا مخلوطی از قسمتهای مساوی ذغال سنگ نارس ، مخروطی و برگ با نیمه شن کمتر تهیه کنید. از میان بسترهای خریداری شده آنتوریوم ، مخلوطهای زمینی برای برملیادها یا ارکیده ها مناسب ترین هستند.

ظرفیت های این خانه باید کم عمق ، اما به اندازه کافی گسترده باشد. آنتوریوم در گلدانهای مسطح عالی به نظر می رسد ، اما اگر گلدان کش را در درجه اول برای خصوصیات تزئینی انتخاب می کنید و نسبت بهینه از ارتفاع و عرض را رعایت نمی کنید (دوم باید بزرگتر باشد) ، سپس به سادگی لایه زهکشی را افزایش دهید تا شکل نامناسب ظرف را جبران کند یا به گلدان های دوتایی فکر کنید. افزایش قابل توجه ظرفیت برای این فرهنگ غیرممکن است ، زیرا آنتیمیم فقط در یک فضای نسبتاً تنگ رشد می کند. بسیاری از تولید کنندگان گل می گویند که آنتوریوم در ظروف پلاستیکی راحت تر است تا سرامیک.

بهینه ، تعداد دفعات پیوند ، متناسب با سرعت رشد گیاه است. آنتوریوم های بالغ فقط 1 بار در 3 سال پیوند می خورند ، و حتی گیاهان جوان به ندرت سالانه ترانس می کنند. این عمل تنها پس از "کامل" شدن یک کما سفالی انجام می شود. هنگام پیوند به قسمت زیر مخزن ، لایه ای از زهکشی زیاد لازم است و خود این روش باید تا حد امکان با دقت انجام شود ، بدون اینکه صدمه ای بیش از حد به ریشه های کوچک آنتوریم وارد شود. باید در نظر داشت که برگ ها و ریشه های گیاه بسیار شکننده هستند ، به همین دلیل آنتوریوم نیاز به تعویض با دست زدن به بسیار دقیق از خود پرده دارد. اما نکته اصلی تهیه سازگاری تدریجی گیاه پس از تغییر مخزن است. Anthuriums باید به مدت چند هفته با دقت کافی از نور مستقیم آفتاب محافظت شود ، بسیار کم آب و کم آب از آب جلوگیری شود و از آبگرفتگی جلوگیری شود و شامل اسپری بسیار مکرر در برنامه مراقبت باشد تا پیوند داخل یک بستر تازه تاثیری در زیبایی و اندازه برگ ها نداشته باشد.

بیماریها و آفات آنتوریوم

Anthuriums با مقاومت کم در برابر آفات داخل خانه ناخوشایند است. این گیاهان در برابر کنه های عنکبوتی آسیب پذیر هستند ، که اغلب با کوچکترین نقض توصیه برای حفظ رطوبت هوا که برای گیاه راحت است ظاهر می شوند. اما نه كمتر آنها را دوست داشته و شته ها را با حشرات مقياس دوست داريد. بهترین راه برای جلوگیری از بروز آفات مرطوب کردن منظم هوا و اطمینان از شستن برگها از گرد و غبار است. بهتر است با از بین بردن مکانیکی حشرات با اسفنج نرم یا سواب پنبه ، با آفات حشرات مقابله کنید. استفاده از حشره کش ها و محلول صابون فقط در مواردی انجام می شود که روش های ساده کار نکنند.

بعضی اوقات لکه های قهوه ای روی برگهای آنتوریم ظاهر می شود که نشان دهنده عفونت با قارچهای خاص است. از بین این بیماری ها ، آنتراسنوز برای آنها خطرناک است ، که منجر به خشک شدن و مرگ تدریجی برگ ها می شود. فقط با قارچ کش ها مبارزه کنید و شروع به سم پاشی گیاه کنید ، ترجیحاً در سریعترین مرحله ممکن از عفونت.

مشکلات در حال رشد مشترک:

  • زرد شدن و خشک شدن برگها در طول تابستان هنگام قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید.
  • زرد شدن برگ در زمستان با سایه بیش از حد.
  • ظهور لکه ها و لکه های سیاه بر روی برگها در دمای هوای پایین؛
  • انتشار برگهای کوچکتر یا برعکس خیلی بزرگ و یا ظهور روی آنها از لکه های زرد بزرگ به طور یکنواخت مرتب در نقض قوانین مربوط به تغذیه آنتوریوم.
آنتوریوم (آنتوریوم). © استفانو

تولید مثل آنتوریوم

آنتوریوم بین روشهای مختلف تولید مثل گزینه قابل توجهی ارائه می دهد. اما در نظر بگیرید که این گیاه به اندازه کافی برای تکثیر آسان است ، ارزش آن را ندارد. هر کدام از روشها مشکلات خاص خود را دارند که به ناچار در روند دستیابی به نسل جدیدی از گلهای فلامینگو روبرو می شوند. Anthuriums تکثیر شده توسط بذرها ، شاخه های جانبی و انواع مختلف قلمه ها.

بذرهای گیاهی را نه چندان دور در بازار می یابید (به دلیل از بین رفتن سریع موفقیت جوانه زنی دشوار است) و در خانه آنها فقط با گرده افشانی مصنوعی با یک برس نرم که گرده ها را از یک گل به گل دیگر منتقل می کند می توان دریافت کرد. یک روش کافی نخواهد بود: گرده افشانی باید به مدت 2-3 روز تکرار شود. میوه های روشن و کاملا گیرا از شکل توت به شکل 1-4 دانه را پنهان می کنند و تنها 9-12 ماه پس از گرده افشانی گره خورده اند. برای رسیدن به موفقیت در جوانه زنی ، بذرها باید بلافاصله پس از جمع آوری مورد استفاده قرار گیرند و نه تنها کاملاً شسته شوند ، بلکه به مدت 2 ساعت در محلول ضعیف پرمنگنات پتاسیم نگهداری شوند ، زیرا بسیار مستعد ابتلا به قالب هستند. کاشت بلافاصله پس از خیساندن ، روی یک اسفنج مرطوب یا کاغذ فیلتر شده در فنجان ، ظروف کم عمق یا ظروف پتری ، که با یک فیلم یا شیشه پوشانده شده است ، انجام می شود. جوانه زنی در آنتوریوم حدود 2 هفته طول می کشد ، پس از آن نهال های ریز در فاصله 1 تا 5 سانتی متر در ظروف کوچک با ضد عفونی شده (بخارپز یا تحت درمان با قارچ کش) ، خاک سبک با افزودنی از مواد افزودنی شل و زغال کاشته می شوند. در ظروف متداول ، گیاهان به مدت 2 ماه پرورش داده می شوند ، پس از آن بار دوم در ظروف بزرگتر فرو می روند و نهال ها را با فاصله حدود 2-3 سانتی متر بین گیاهان قرار می دهند. آنتوریوم باید بتدریج پرورش داده شود ، 2 شیرجه دیگر نیز انجام شود و هر بار فاصله بین کشت ها به میزان 2 سانتی متر افزایش یابد.اگر قطر بوشها به 5-7 سانتی متر برسد در ظروف جداگانه کاشته می شوند.علاوه بر این ، هر آنتوریوم را باید در گلدان 200 میلی لیتری ، به طور استاندارد قرار دهید. این گیاه یک بستر است. در آنتوریوم های جوان ، سیستم ریشه فقط در مقدار بسیار کمی از خاک توسعه می یابد و اگر گیاهان جوان بلافاصله در ظروف بزرگتر کاشته شوند ، می توان تمام نهال ها را از بین برد. پیوند آنتوریوم فقط در آینده ممکن است انجام شود که ریشه های گیاه توده خاک را به طور کامل پر کنند. به طور متوسط ​​، آنتوریوم حاصل از بذر 4 سال پس از کاشت شکوفا می شود.

Anthuriums همچنین با جدا کردن شاخه های پایه ، شاخه های جانبی با ریشه های مستقل می تواند تکثیر شود که می تواند به عنوان گیاهان مستقل کاشته شود. از روش پیوند نیز استفاده می شود ، ساقه ها را به بخش هایی از 5-10 سانتی متر با ریشه هوا و یک برگ تقسیم می کند. برش ها باید پردازش شوند. چنین فرزندان و قلمه های جانبی به طور متوسط ​​2-3 هفته ریشه می گیرند به شرط آنکه در بستر معمولی آنتوریوم ها در زیر کلاه کاشته شوند. فرزندان ساقه آنتوریوم غالباً با توانایی گرفتن گیاه از یک برگ اشتباه گرفته می شوند ، اما فقط فرآیندهای جانبی قبل از جداسازی دارای ریشه هایی هستند که به وسیله آنها شاخه هایی مشخص می شوند که از این طریق می توان از سوکت های جدید بدست آورد. کاشت در ظروف منفرد حاصل از شاخه های پایه یا قلمه گیاه فقط بعد از ظاهر شدن حداقل 2 برگ جدید روی آنها امکان پذیر است. روی گیاه می توان با گره زدن شاخه با خزه مرطوب ، به طور مصنوعی تشکیل فرزندان ساقه را تحریک کرد ، به همین دلیل ریشه های اضافی ایجاد می شود. این روش تولید مثل فقط در بهار و در ابتدای تابستان قابل استفاده است.

علاوه بر این ، قسمتهای بالای ساقه را می توان برش داد و ریشه در آنتوریم در صورتی که آنتوریم بیش از حد تغییر شکل یافته باشد ، ریشه می دهد. در انگور ، تولید مثل با جداسازی ساده ریشه های هوایی انجام می شود ، که در گلدان های جداگانه به سرعت برگهای جوان را آزاد می کنند.