گلها

گیاه میزبان کاشت و مراقبت در زمین باز کشت بذر عکس با نام

Ephedra و میزبان در طراحی باغچه mixborder عکس روی عکس میزبان 'Sam and Substens'. (Hosta "جمع و ماده")

Hosta (Hosta) ، نام دوم - تابع ، متعلق به چندساله از نوع چمن است. نماینده خانواده Sparzhev ، اگرچه تا همین اواخر متعلق به خانواده Lilein بود. نام اول این فرهنگ مربوط به پزشک و گیاه شناس با منشا اتریشی ، نیکولوس هاست ، نام دوم به گیاه شناس آلمانی هاینریش کریستین فانک است.

دانشمندان تا 40 گونه از این گیاه را توصیف کرده اند. نوع میزبان او از آسیای شرقی است. بسیار بهداشتی است ، بنابراین ، در طبیعت در نزدیکی نهرها و در امتداد رودخانه ها یافت می شود. برای ژاپنی ها ، این گل مقدس محسوب می شود ، و گلبرگ ها یک ظرافت محلی هستند. هنگامی که میزبان به انگلیس آورده شد ، او تحت تأثیر ساکنان Misty Albion قرار نگرفت. آمریکایی ها نسبت به او بسیار متفاوت واکنش نشان دادند ، که او را به یکی از محبوب ترین در دنیای جدید تبدیل کرد.

میزبان را در خانه ببندید

نحوه تبلیغ دانه های عکس میزبان

میزبان در باغ و گلدان گل پرورش داده می شود. صرف نظر از جایی که نهال های دریافت شده را کاشت می کنید ، ارزش آن است که ترفندهای کاشت میزبان را با بذر بیاموزید. مضرات این روش در جوانه زنی ضعیف بذور نهفته است که فقط 70-80٪ است. بنابراین برای استفاده از این روش تکثیر ، قبل از کاشت باید بذرها را با یک محرک رشد درمان کرد. با قرار دادن آنها به مدت تنها نیم ساعت به وسایلی مانند Kornevin ، آب آلوئه ، زیرکون یا Elin می توان به افزایش درصد جوانه زنی رسید.

در بین باغداران نیز روش طبقه بندی بذرها برای افزایش درصد جوانه زنی وجود دارد ، وقتی دانه ها در جای سرد قرار می گیرند (به عنوان مثال بخش سبزیجات یخچال) که به مدت 1 ماه در آنجا نگهداری می شود.

یک عامل مهم استریل بستر آماده خاک است. میکروارگانیسم های مختلفی ، قارچ های موجود در خاک ، به نهال ها به شدت آسیب می رسانند ، باعث بیماری و مرگ شاخه های جوان می شوند. به همین دلیل توصیه می شود که بستر در فروشگاه های تخصصی خریداری شود. این ترکیب حاوی مخلوطی متعادل از ورمیکولیت ، پرلیت و ذغال سنگ نارس است.

نحوه رشد میزبان از بذر شاخه های عکس

چه موقع برای نهال میزبان کاشت؟ در بهار ، در پایان ماه فوریه - مارس ، گلدان هایی با درمان آنها با اتانول پزشکی یا غلظت کم پرمنگنات پتاسیم تهیه می شوند. زهکشی در کف گلدان قرار می گیرد ، با یک بستر تکمیل و مرطوب می شود. مدتی باقی مانده است ، به این ترتیب که خاک به خوبی از آب اشباع شده است و تنها پس از آن در میزبان کاشته می شود ، تا آنجا که ممکن است ، بذرهای نسبتاً بزرگ را روی سطح بستر مرتب کنید.

به عنوان یک پودر از بالا ، آنها از همان بستر تمام شده استفاده می کنند. ضخامت آن نباید از 5-7 میلی متر تجاوز کند. برای اطمینان از حفظ رطوبت ، یک فیلم پلاستیکی روی گلدان کشیده شده یا با شیشه پوشانده می شود. آنها نظارت می کنند که دمای خاک در زمان جوانه زنی در دامنه بین 18 تا 25 درجه سانتیگراد است.

رعایت تمام توصیه ها به شما امکان می دهد انتظار اول شاخه های هفته را در دو یا سه مورد داشته باشید. یادآوری این نکته ضروری است که نور مستقیم خورشید ، آب زیاد و تراکم بیش از حد بر روی یک فیلم پلاستیکی برای گیاهان مضر است. بهتر است گلدان ها را در اتاقی نگه دارید که سایه کمی وجود دارد. و تنها هنگامی که شاخه های اول ظاهر می شوند ، لازم است که از آنها نور مناسبی تهیه شود.

رشد میزبان از بذر عکسهای نهال

با تشکیل دو برگ واقعی اول ، انتخابی شروع می شود. نهال ها درون گلدان های جداگانه ای فرو می روند ، خاکی که در آن یک چهارم از شن تشکیل شده است. این گلدان ها در یک قابلمه پر از آب قرار می گیرند تا آب کمتری به آنها برسد.

تا زمانی که آب خاک سطحی را رطوبت ندهد ، قابلمه ها را نمی توان از ماهیتابه جدا کرد. در مرحله بعد ، نهال های اوج فرو می روند. برای این کار فیلم را جدا کرده و میزبان را در معرض هوا قرار دهید که دمای آن باید بالاتر از +18 درجه سانتیگراد باشد. نهال هایی با این نوع تولید مثل آهسته رشد می کنند و تقریباً همیشه ویژگی های گونه را از دست می دهند.

فرود میزبان در زمین باز

نحوه انتخاب مکان فرود برای هاست. انتخاب مکان اصلیترین چیزی است که هنگام فرود میزبان باید به آن توجه کنید. با کاشتن گل در یک مکان می توانید بیست سال حتی بدون پیوند از زیبایی آن لذت ببرید. انتخاب محل به میزان قابل توجهی تحت تأثیر رنگ برگ میزبان است. برای گونه های دارای برگهای روشن حاوی لکه های سفید و زرد ، مناطقی که روشن تر هستند انتخاب می شوند ، زیرا متعلق به گیاهان فتوفیلی هستند.

میزبان با برگهای متنوع بسیار مهم است که یک سایه ظهر روی آن بیفتد ، در حالی که صبح و عصر به نورپردازی خوبی نیاز دارد. در مورد گونه های آبی ، آنها فقط در مکانهای سایه دار رشد می کنند و تقریباً به حضور آفتابی احتیاج ندارند. اندازه برگهای گل بستگی به سایه دارد. سایه هر چه شدیدتر باشد ، تیغه برگ بزرگتر و بوته بلندتر است. اما در همان زمان میزبان بسیار کند رشد می کند.

تنها چیزی که هیچ نوع گل را دوست ندارد ، پیش نویس است. خاک برای کاشت باید شل ، خوب زهکشی ، مغذی بوده و از رطوبت بالایی برخوردار باشد. pH آن خنثی یا کمی اسیدی است.

اگر میزبان میزبان در بهار باشد ، آن وقت زمین در پاییز آماده می شود. برای این کار ، این منطقه با یک لایه ده سانتی متری از ارگانیک پوشیده شده و حفر شده است. در طول زمستان همه چیز عبور خواهد کرد و پس از یخبندانهای بهاری ، در جایی در آغاز یا اواسط ماه مه ، می توان گیاه را در زمین کاشت.

نحوه کاشت میزبان ، مرتب سازی بر روی ویدیو:

قوانین میزبانی

فاصله بین سوراخ ها بستگی به این دارد که چه نوع گیاه در زمین کاشته می شود.

  • برای میزبان های گروهی از اندازه های کوچک و متوسط ​​، کافی است سوراخ هایی با فاصله 0.3-0.5 متر ایجاد کنید.
  • غول ها به افزایش فاصله تا 0.8-1.0 متر نیاز دارند.

برای موفقیت در پیوند ، نهال ها را در گلدان ها از قبل سیراب می کنید. با یک تکه زمین از گلدان آن را به زمین منتقل کنید. در بالای خاک بپاشید و آن را در اطراف گیاه جمع و جور کنید تا سطح زمین در این مکان چند سانتیمتر پایین بیاید. اگر میزبان ها با تقسیم بوش کاشته می شوند ، سپس برگ های خشک ، ریشه های فاسد شده از هر delenka برداشته می شوند و مالچ را به صورت پوست خرد شده به قسمت پایه اضافه می کنند.

تکثیر میزبان با تقسیم بوش

تبلیغ میزبان با تقسیم یک عکس بوش

میزبان ها بعد از یک دوره گل دهی یا قبل از شروع رشد فعال ، اشتراک را شروع می کنند. برای انجام این کار ، باید چاه بوش را حفر کنید تا فضای کافی در اطراف ریشه وجود داشته باشد. ریشه را از زیر بالا بیاورید و یک بوته بیرون بکشید. به نقاط مختلفی که دارای نقاط رشد هستند تقسیم می شود ، برگ ها را با ارتفاع 10-15 سانتی متر برش دهید تا فقط گلبرگ ها باقی بمانند و به عنوان گیاهان مستقل کاشته شوند. برای کنترل پوشش گیاهی می توانید 2-3 برگ بگذارید.

ریشه زدن میزبان تقریباً چهار هفته طول می کشد. بوته Delenki در 2-3 سال بوته های تمام عیار خواهد شد. آنها کاشته می شوند و به شکاف بین بوته های 20 تا 30 سانتی متری کاشته می شوند.چاله ها در هنگام کاشت گسترده تر می شوند ، زیرا ریشه ها در صفحه افقی رشد می کنند. عمق فرود تغییر نمی کند. در پایان کار ، میزبان به خوبی مرطوب می شود. حداکثر اواسط سپتامبر ، کاشت به اتمام می رسد تا سرماخوردگی پاییزی در ریشه زدن گیاهان پیوندی اختلال ایجاد نکند.

نحوه تقسیم میزبان ، به ویدیو نگاه کنید:

چگونه به درستی از میزبان مراقبت کنیم

فعالیت های مراقبت از محصولات باغی به حداقل می رسد. اگر در هنگام فرود تمام قوانین مربوط به آماده سازی خاک رعایت شود ، در این صورت میزبان نمی تواند به مدت سه تا چهار سال اول تغذیه شود. در سال های بعدی ، هر سقوط ، هوموس یا کمپوست در زیر بوته ها اضافه می شود. دانه های معدنی می توانند یک بار در فصل در منطقه پس از باران پراکنده شوند. تا اواسط تابستان ، کودهای مایع زیر هر بوته اعمال می شوند.

یک فصل تغذیه طولانی تر منجر به رشد برگ میزا می شود ، و نه آماده سازی آن برای زمستان. در تابستان ، خاک اطراف میزبان ها مرتبا مرطوب می شود. اگر نوک های تیغه برگ شروع به تیره شدن کرد ، گیاه از رطوبت کافی برخوردار نیست. هنگام آب دادن ، نمی توانید آب را روی میزبان اسپری کنید ، این باعث آسیب دیدن برگ ها می شود. بهتر است در اوایل صبح آبگیری طولانی مدت انجام شود. یک جریان آرام را زیر ریشه هدایت کنید.

برای اینکه بوته جذاب به نظر برسد و از هم جدا نشود - پاندول ها را به موقع جدا کنید. میزبان فقط در دوره اول نیاز به سست کردن خاک و علفهای هرز از علفهای هرز دارد ، تا زمانی که تقویت شود و رشد کند. هر 3-4 سال یک گل جدا می شود. برای انجام این کار ، آنها آن را حفر می کنند و قلمه های جوان را از ریشه جدا می کنند تا گل رشد زیادی نداشته باشد.

میزبان بیماری

آمریکایی ها از نظر بروز بیماری ها در میزبان با تعداد زیادی از انواع مختلف در یک منطقه ارتباط دارند. بوته های یخ زده اغلب باعث یک بیماری قارچی ، فیلوستیکوز می شوند ، که دارای لکه های قهوه ای زرد روی تیغه برگ است.

پستانک ها با عفونت قارچی Phyllosticta aspidistrae Oud مواجه هستند. برای مقابله با آن ، از یک روش استفاده می شود: از بین بردن کامل بوته با سوزاندن بعدی و ضد عفونی خاک آن.

در میان بیماری ها ، پوسیدگی خاکستری مشخص شده است - Botrys cinerea ، که روی برگ ها تأثیر می گذارد ، و اسکلروتینیا - Sclerotinia ، که گردن ریشه را می پوشاندمانند قالب سفید پنبه ای ، و آن را از بین می برد. از قارچ کش ها در برابر پوسیدگی خاکستری استفاده می شود و دیکلوران در برابر اسکلروتینیا استفاده می شود. آفات اصلی گل.

Slug یکی از آفات اصلی میزبان است. اثری از زندگی وی ، و این سوراخ بر روی برگها است ، بلافاصله قابل مشاهده می شود و جذابیت بصری گیاه را کاهش می دهد. برای مبارزه با این آفت ، از ظروف کوچک مسطح استفاده می شود که در آن آبجو ریخته می شود. اسلایدها این مکانهایی را که جمع آوری شده و سپس نابود می شوند ، دوست دارند.

نماتدهای بنیادی می توانند به میزبان ضربه بزنند. اگر انتشار لکه های نکروزه زرد ، که محصول فعالیت حیاتی این انگل ها است ، از طریق رگ های برگ قابل مشاهده است ، در نتیجه یک آزمایش ساده به تشخیص آنها کمک می کند. برگهای خرد شده میزبان مبتلا در یک لیوان آب قرار داده شده و نگاه می کنند ، اگر بعد از 1/2 ساعت کرم های شناور در آب ظاهر شوند ، این بیماری مشهود است. آنها نه تنها گیاه آسیب دیده ، بلکه تمام بوته ها را در مجاورت دو متر از بین می برند ، زیرا می توان با داروهای شیمیایی با نماتد ها مبارزه کرد ، اما تخم گذاری بسیار دشوار است.

با روی کار آمدن یک دوره رویشی جدید ، لاروها از تخم ها خارج می شوند و شعاع آسیب دیدن گیاهان افزایش می یابد. از حمله حشرات مانند کاترپیلارها ، ملخ ها که تنها یک شب طول می کشد تا گیاه سالم را به یک بوته ناخوشایند تبدیل کند ، نمی توان از این امر جلوگیری کرد. فقط درمان سموم دفع آفات می تواند به مقابله با این معضل کمک کند.

هاستا پس از گل آماده سازی برای زمستان

اگر peduncles باقی مانده بود ، پس از آن میزبان گل آنها را جدا کنید. در همان آغاز پاییز ، گیاهان آماده سازی برای زمستان می شوند. برای انجام این کار ، منطقه میزبان به وفور مرطوب می شود ، بوته های شکسته شده در طول تابستان حفر و تقسیم می شوند و یک یا چند گلاب برگ را روی هر قسمت می گذارند.

برای عایق کردن یک قطعه زمین با میزبانان برای زمستان ، آن را با خاک برگ برگ کنید. اول از همه ، این مربوط به گلهایی است که در زیر درختان بزرگ رشد می کنند. این اقدام به طور همزمان چندین مشکل را حل می کند ، مانند گرم کردن میزبان و قدرت آن. مالچ کمک می کند تا سطح باغچه گل افزایش یابد ، که این امر تأثیر مثبتی بر زهکشی خاک دارد.

توضیحات میزبان عکس ترکیبات در طراحی باغ

میزبان عکس طراحی منظره

میزبان به عنوان یک پس زمینه فوق العاده برای سایر گل ها خدمت می کند و قادر به تزئین هر نوع ترکیب باغ است. گیاه دارای برگهای بسیار چشمگیری است: آنها بزرگ هستند و بسته به نوع آن ، رنگ اصلی دارند.

چه رنگهایی با میزبان Geicher و میزبان مخلوط کردن عکس ترکیب شده است

خیلی سریع رشد می کند ، کل مزارع را تشکیل می دهد و بعد از چهار سال رشد به اوج جذابیت خود می رسد. مطلقاً همه انواع فرهنگ ساقه ندارند و از ساختاری علفی برخوردار هستند.

میزبان در عکس طراحی باغ ترکیبی از میزبان باغ گل مریم گلی در گلدان

ریزوم موجود در آن کاملاً ضخیم است و دارای شاخه های زیادی به شکل توری است که به گیاه اجازه می دهد تا محکم در زمین بماند.

عکس گل هاستا در باغ تلفیق با Astilba

روی یک پایه بلند و بدون رنگ سوراخ نشده که از بالای گلاب برگ بلند می شود ، گلهایی وجود دارد که در برس های مرتب جمع آوری شده اند. آنها می توانند سفید ، مایل به آبی ، صورتی ، بنفش ، ساده یا تری باشند.

میزبان ها با چه رنگی مطابقت دارند؟ میزبان Buzulnik hydrangea actinidia در تخت گل

معمولاً گلهای گیاهان سایه دار جذابیت خارجی ندارند اما با گل ها میزبان ها دقیقا برعکس است. آنها واقعاً زیبا هستند ، در گل آذین های یک طرفه از نوع راسموز جمع آوری شده و ظاهری قیفی شکل یا شکل قیف دارند.

میزبان در طراحی باغ ترفندهای چشم انداز میزبان در ترکیب با عکس هورانسا

این میوه یک جعبه سه تایی چرمی است که تعداد زیادی دانه در آن قرار دارد. مهمترین مزیت گیاه برگها است. آنها رادیکال هستند ، دارای شکل لانسول یا قلبی هستند و به آرامی به نوک تیز شدن در نوک برگ تبدیل می شوند.

طراحی باغ میزبان میزبان در ترکیب عکس باغ

رگها به وضوح در تمام طول آن قابل مشاهده است. یک مبحث جداگانه مستحق رنگ برگها است. کاملاً به انواع مختلف بستگی دارد ، متفاوت است و با لمس سبز ، سفید ، زرد و حتی آبی می تواند باشد.

میزبان در طراحی باغ با چه رنگهایی برای ترکیب میزبان mukdeniya karasuba سرخس سرسخت Ayuga

روی یک ورق به شکل لکه ها ، سکته ها ، نوارها ، چندین رنگ به طور هم زمان قابل ترکیب است. بافت برگها را می توان فشرده و مومی ، براق و مات ، با درخشش فلزی و به راحتی چروکیده کرد.

هاستا و آستیلبا در عکس طراحی منظره

اندازه میزبان چقدر است؟

متوسط ​​ارتفاع میزبان 55 - 80 سانتی متر است ، اگرچه کوتوله ها کشت می شوند ، تا 15 سانتی متر ارتفاع دارند و غول ها نیز به 1.2 متر می رسند.

انواع و انواع میزبان با عکس و نام

بگذارید مختصراً انواع میزبان را با عکس و نام معرفی کنیم. فرهنگ به دلیل تنوع گونه ها ، در طراحی منطقه چشم انداز بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. کار پرورش بارورده است. اکنون بیش از 4 هزار نوع میزبان ترکیبی وجود دارد. چندین گونه به عنوان پایه مورد استفاده قرار گرفتند ، که پایه و اساس تنوع واریته را رقم زد.

تورم میزبان متورم

عکس میزبان بطن میزبان متورم در باغ

تا 5/5 متر ارتفاع ، برگها در انتها مشخص می شوند ، به عنوان مثال ، توماس هاگ.

میزبان موجدار موج دار

میزبان موج دار موج دار در عکس طراحی چشم انداز

به ارتفاع 75 سانتی متر می رسد ، تیغه برگ آن دارای لبه موج دار ، یک وسط سفید و یک مرز سبز است ، گویی که توسط سکته های قلم مو استفاده می شود. نمونه ای از میزبان Undulata Mediovariegata است.

هاستای عالی نوستا الاتا هیلانگر

عکس بالا میزبان نوستا الاتا hylanger

این گیاه تا 0.9-1 متر رشد می کند ، برگهای براق اندازه نسبتاً بزرگ آن با رنگ سبز تیره ریخته می شوند. نماینده مشخصه - انواع تام اشمیت.

میزبان Siebold Hosta sieboldiana

عکس الگانس هاستا سیبولد Hosta sieboldiana

60 سانتیمتر قد ، دارای رگهای عمیق است. Elegans Grade.

Crispula Hosta Hosta Crispula

میزبان فرفری میزبان کراسپولا میزبان عکس "توماس هوگ"

به ندرت از 0.5-0.6 متر ارتفاع ، با برگهای سبز تیره گسترده ای که با یک نوار سفید هم مرز است. نمونه آن انواع Dream Weaver است.

Plantain hosta plantaginea

عکس Plantain hosta plantaginea

نیم متر ارتفاع ، دارای برگهای سبز روشن و براق است. انواع سلطنتی استاندارد.

Hosta Fortuna Hosta fortunei

عکس Hosta Fortuna Hosta 'Fortunei Aureomarginata'

همچنین بیش از 0.5 متر رشد نمی کند ، دارای برگ های سبز با حاشیه کرم است. به عنوان مثال ، انواع میزبان آلبوپیک.

طبقه بندی متنوع نیز بر اساس:

  • رنگ برگ؛
  • اندازه ورق

بسته به رنگ صفحه برگ ، انواع مختلف به طور شرطی به 5 گروه تقسیم می شوند:

  1. میزبان آبی (میزبان آبی (B)) - برگهای آن با رنگ مایل به آبی مایل به خاکستری است.
  2. میزبان زرد (برو) - برگ زرد.
  3. Green Hosta (Gr) - کل میزبان برگ سبز را ترکیب کرد.
  4. Hosta variegata (V) - گونه هایی با برگهای متنوع و تمام آنهایی که دارای مرزهای سفید هستند.
  5. واریگیت رسانه میزبان (MV) - انواع برگ روشن با حاشیه سبز در لبه.

ارتفاع گیاه (اندازه) به 6 گروه زیر تقسیم می شود:

  1. گروه کوتوله Draft (D) ، تمام گونه های زیر 10 سانتی متر ، مانند گوش های موس موس آبی با جزوات مایل به آبی شبیه به گوش موش را ترکیب می کند.
  2. میزبان مینیاتوری ، مینیاتوری (مینی) است ، ارتفاع آن در دامنه 10-15 سانتی متر است ، به عنوان مثال انواع La Donna با برگهای مایل به سبز و مایل به زرد.
  3. میزبان کوچک (S) کوچک ، با حداکثر ارتفاع 16-25 سانتی متر ، نمونه ای از انواع طلای طلایی با برگهای سبز و نوارهایی با رنگ سفید یا زرد ، و همچنین Headsmen آبی با برگهای مایل به سبز و مایل به سبز است.
  4. میزبان متوسط ​​(M ، Med) ، با ارتفاع 30-50 سانتی متر رشد می کند ، نمایندگان آن انواع مختلفی دارند: شب قبل از کریسمس ، با یک وسط سفید و یک نوار گسترده سبز تیره در اطراف لبه ، بنابراین شیرین ، برگهای سبز آن مرز است. نوار کرم سفید ، White Feather میزبان بی نظیری از رنگ سفید است که پس از مدت زمان مشخصی رنگ آن را به رنگ سبز تغییر می دهد.
  5. گروه میزبان های بزرگ (L) ، با ارتفاع 0.5-0.7 متر ، با انواع مختلفی ارائه می شوند: آلواتین تیلور ، که در آن یک مرز زرد-سبز در امتداد برگهای مایل به سبز و مایل به سبز آن جریان دارد ، چمنزارهای طلایی با برگهای طلایی گرد برداشت شده در وسط با نقطه های مروارید سبز کمرنگ. و با نوار گسترده ای از سبز هم مرز است.
  6. میزبان غول پیکر غول پیکر (G) ، بیش از 70 سانتی متر طول ، به عنوان مثال انواع آبی ویژن با برگهای سبز-آبی و جمع از همه ، که دارای یک وسط سبز ورق و یک حاشیه رنگی طلایی گسترده است.