باغ

ویژگی های رشد انگور فرنگی در کشور

خواص مفید ، طعم عالی ، بهره وری بالا و بلوغ زودرس باعث می شود این درختچه توت به رقابت بپردازد. اما برای داشتن بوته ای سالم و برداشت محصولات خوب از آن ، باید بدانید که چگونه می توان انگور فرنگی درست پرورش داد.

اصول اساسی زراعت

این گیاه زیبا می تواند از قبل 3-4 سال بعد از کاشت نهال جوان در زمین بارور شود. و تا 20 سال ، درختچه این فرصت را به دست می آورد تا صاحبان خود را از برداشت های فراوان لذت ببرد. در عین حال ، انگور فرنگی غریب نیست. و با این وجود ، مراقبت نادرست ، بیماری و آفات می تواند یک مشکل جدی باشد.

چندین قانون وجود دارد که برای هر باغبان اجباری است:

  • اول از همه ، لازم است که انواع انگور فرنگی را تعیین کنید. بقای بوته ، بارور شدن آن و مقاومت در برابر بیماری به این بستگی دارد.
  • مهم است که با مسئولیت پذیری مکان کاشت را انتخاب کنید.
  • زمان دقیق کاشت بوش را انتخاب کنید.

مراقبت و پرورش انگور فرنگی شامل موارد زیر است:

  • هرس
  • علفهای هرز و مالچ کردن خاک؛
  • آبیاری به موقع؛
  • کود انگور فرنگی
  • محافظت از یخ زدگی
  • آماده سازی مناسب برای سرما در زمستان.

اسرار رشد انگور فرنگی در کشور

انگور فرنگی به درستی مورد علاقه همه باغبانان قرار گرفته است. مراقبت از آن نیازی به تلاش و پول زیادی ندارد و بازدهی همواره فراوان است. بنابراین رشد انگور فرنگی در کشور یک سنت است.

  1. مکانی برای کاشت انگور فرنگی.
    قبل از کاشت بوته انگور فرنگی ، باید مکان مناسبی را برای آن انتخاب کنید. این به کیفیت خاک بستگی دارد. گیاه به خوبی ریشه نمی خورد و میوه می آورد و بیشتر در معرض بیماری های موجود در زمین است که بیش از حد مرطوب است. بنابراین ، ارزش آن را دارد که از نهرها و مناطق دشتی که انباشت آب ، مناطق سایه دار یا مناطقی با خاک رس سنگین است جلوگیری شود.
  2. تهیه سایت برای کاشت انگور فرنگی.
    برای رشد موفقیت آمیز انگور فرنگی در یک قطعه شخصی ، در صورت لزوم ، باید کیفیت خاک را با افزودن هوموس ، کود و یا کمپوست به آن بهبود بخشید. مقدار کافی ماسه با سرعت 1: 2 به خاکهای رس اضافه می شود.
    علفهای هرز در محل انتخابی برداشته می شوند و یک گودال 40 در 40 سانتی متر و عمق تقریبی نیم متر حفر می شوند. کود مورد استفاده قرار می گیرد: حداکثر یک کیلوگرم کمپوست با خاکستر چوب (100 گرم) یا یک سطل آلی پوسیده. همه چیز به خوبی با زمین مخلوط می شود ، و 3-5 لیتر با آب ریخته می شود.
  3. فرود
    در یک گودال با آب (درست قبل از کاشت حدود 5 لیتر بریزید) ، یک نهال 5-6 سانتی متر مرتب در شیب 45 درجه قرار می گیرد. ریشه های آن به همراه رطوبت در خاک عمق می یابد و به آن محکم می چسبد. این فرود "مرطوب" تضمین می کند که هیچ خالی از ریشه وجود نخواهد داشت ، و انگور فرنگی به سرعت ریشه می گیرد. سوراخ را با زمین بپوشانید و یک سنگر را در اطراف صندوق عقب بگذارید.
    اگر قصد دارید چندین بوته انگور فرنگی کاشت کنید ، نباید فاصله بین آنها از 1.5 متر کمتر باشد.
  4. زمان کاشت انگور فرنگی.
    چگونه می توان انگور فرنگی پرورش داد؟ اولین نکته برای این کار انتخاب زمان فرود است. پاییز بهترین زمان است. به عنوان مثال ، در اواسط ماه اکتبر و در مناطق شمالی کاشت انگور فرنگی حتی در پایان ماه سپتامبر مجاز است. این زمان بوته را برای ریشه زدن قبل از سرما می دهد ، سپس دوره سازگاری در دوره زمستان می افتد. و در بهار گیاه آماده شروع به رشد است.

کاشت بهاره نهال مجاز است. و بهترین دوره برای این کار زمانی است که خاک شروع به ذوب شدن می کند ، اما جوانه ها هنوز متورم نشده اند.

مراقبت از درخت انگور فرنگی

این یک سری مراحل است:

  • شل و حفر خاک اطراف تنه گیاه.
  • کود به موقع و آبیاری انگور فرنگی.
  • پیرایش بوش.
  • مبارزه با بیماری ها و آفات.
  • آماده سازی برای گیاهان زمستانی.

تیلاژ

زمین در اطراف محیط تاج باید به طور مرتب علف هرز شود. اگر خاکی که انگور فرنگی کاشته شده "سنگین" است ، بهتر است آن را با دقت حفر کنید ، زیرا ریشه های گیاه در سطح قرار گرفته اند.
مالچ کردن با هوموس یا ذغال سنگ نارس کاملاً جایگزین این فرایندها می شود. به عنوان مالچ ، می توانید از شاخه های نازک خرد شده و چمن خشک استفاده کنید.

آبیاری و کود دهی انگور فرنگی

نهال های جوان نیاز به آبیاری منظم و فراوان دارند. در آینده ، در هنگام رشد انگور فرنگی ، بسته به خاک و شرایط آب و هوایی ، ارزش آبیاری آن در صورت لزوم است.
توصیه می شود گیاه حداقل 2 بار در سال تغذیه شود: بعد از گلدهی و بعد از برداشت. برای این کار ، یک بوته به 80 گرم سوپر فسفات ، 20 گرم کلرید پتاسیم (یا یک پیمانه خاکستر فنجان) ، 40 گرم نمک و 10 کیلوگرم نیاز دارد. کود پوسیده می توانید از اوره در بهار 30 گرم در هر 1 متر استفاده کنید2.

هرس انگور فرنگی

هرس بهداشتی. این حذف تمام شاخه های بوش خشک ، بیمار یا ضخیم است. در کل سال برگزار می شود.
هرس سازنده. باید یا در اوایل بهار یا اواخر پاییز انجام شود. هدف از این هرس رها کردن 4-5 شاخه است که بیشترین رشد را روی بوته دارند. تقریباً تمام شاخه های جوان قطع می شوند ، شاخه های قدیمی کوتاه می شوند. آن شاخه هایی که بیش از 6 سال برداشته می شوند.

بیماری های انگور فرنگی و آفات

به لطف توسعه مداوم پرورش دهندگان ، انواع انگور فرنگی مدرن نسبت به بیماری ها مقاوم تر هستند. اما در شرایط خاص ، آنها نیز مستعد ابتلا به بیماری های مختلف هستند و کپک پودری اولین خطر برای بوته ها است.

عوامل منفی برای گیاه خطرناک است:

  • عدم مراقبت؛
  • رطوبت طولانی مدت؛
  • هوای سرد

چگونه می توان از سلامتی وی مراقبت کرد؟

زهکشی مناسب یا علفهای هرز منظم به رطوبت اضافی کمک می کند. اگر از سرمازدگی نزدیک می دانید ، می توانید بوته را از قبل آب بگیرید یا آن را با مواد مخصوص عایق بندی کنید (فیلم باید در طول روز برداشته شود).

اولین دشمن انگور فرنگی پودر کپک است ، اما پوسیدگی ، لکه بینی و آنتراکسوز گیاه را تهدید می کند. پاشش فراوان گیاهان باید بعد از ریزش برگ در پاییز یا در بهار انجام شود تا جوانه ها با سولفات آهن (3 گرم در هر لیتر آب) باز شوند. این هم اقدامات پیشگیرانه و هم در اولین تشخیص علائم بیماری است.

از شته ها و آفات دیگر ، تزریق خاکستر مؤثر است (1 کیلوگرم. برای 3 لیتر آب). در اوایل بهار و پس از گل ، بوش به عنوان یک اقدام پیشگیرانه درمان می شود.

بیماری ها بر عملکرد گیاه تأثیر می گذارند ، بنابراین نظارت بر وضعیت بوته بسیار مهم است و به موقع پاسخگوی تمام نیازهای آن می باشد.

محافظ انگور فرنگی در برابر سرما

انگور فرنگی بی تکلف است ، و در زیر برف های افتاده ریشه های آن کاملاً محافظت می شوند. اما باغبانان توصیه می کنند که بوته را با ابزارهایی پردازش نکنید که به بیمار مریض نشوند و محصول بسیار خوبی را فراموش کنید.

  • اولین کاری که پس از برداشت و ریزش برگ باید انجام شود ، جمع آوری تمام زباله های گیاهی از زیر بوته است. سپس یک انگور فرنگی وجود دارد که با 1٪ مایع بوردو درمان می شود ، آن را با دقت اسپری کنید.
  • مرحله بعدی حفر زمین در نزدیکی تنه است تا از ریختن حشرات جلوگیری شود.
  • اکنون باید گیاه را بارور کنید.

کشت انگور فرنگی در شرایط مختلف آب و هوایی

هنگام انتخاب انواع انگور فرنگی ، باید شرایط آب و هوایی که در آن رشد خواهد کرد را در نظر بگیرید. و بر این اساس ، بسته به دمای هوا ، ماهیت و میزان متوسط ​​بارندگی سالانه و سایر شرایط آب و هوایی یک منطقه خاص ، از گیاه مراقبت کنید.

به عنوان مثال ، به ویژه کشت انگور فرنگی در سیبری شامل اقدامات اضافی برای آماده سازی برای زمستان است.

بوته علاوه بر اینکه در پایه پوشانده شده از خاک یا خاک اره است و یک تپه تشکیل می دهد ، با یک آگروسپان نیز پوشانده شده است. این در حالی است که یخبندانهای شدید پیش از برف آمده اند.
در صورتی که بارش برف از بین رفته باشد ، می توانید بوته انگور فرنگی را به آرامی به زمین خم کنید ، آن را با تخته های ثابت کنید و آن را با برف پر کنید. در این حالت ، انگور فرنگی حتی در مناطق مخصوصاً سرد کشور به خوبی زمستان می خورد.

برخی از گونه های انگور فرنگی حتی بدون سرپناه اضافی می توانند انجام دهند. اینها شامل هاوتون ، رد بزرگ و دیگران است.

برای رشد موفقیت آمیز انگور فرنگی در حومه شهر ، باید با مسئولیت پذیری به انتخاب گونه های مناسب نزدیک شوید. الزامات مربوط به آنها چیست:

  • مقاومت در برابر کپک پودری؛
  • انواع رسیدن زودرس و متوسط ​​مناسب ترین است.
  • مواردی که قبلاً به عنوان مناسب برای کشت در مرکز روسیه توصیه می شود. بنابراین ، به عنوان مثال ، "قابل اعتماد" ، "مالاکیت" ، "بهار" ، "آلو" و بسیاری دیگر.

ویژگی های رشد انگور انگور از دانه ها

برای بسیاری از باغداران ، رشد انگور فرنگی از نهال کاری دشوار نیست. اما روش های دیگری نیز وجود دارد ، به عنوان مثال بذر یا لایه بندی.

در اینجا برخی از اسرار رشد انگور فرنگی از دانه ها ذکر شده است:

  • لازم است دانه ها را از توت های رسیده جمع کرده و آنها را از پالپ بشویید ، خشک کنید.
  • دانه ها را ذخیره نکنید و بعد از خشک شدن آنها ، فوراً کاشت کنید.
  • در پایین گلدان ها زهکشی لزوماً گذاشته شده است.
  • خاک باید به نسبت مساوی یک مخلوط حاصلخیز خاکستر از باغ ، مخلوط هوموس و شن تشکیل شود.
  • کاشت به عمق 0.5 سانتی متر ، هر 5 سانتی متر.
  • کف آن را با فویل بریزید و بپوشانید و گلدان ها را در اتاقی با دمای 5-5 درجه سانتیگراد قرار دهید.
  • اجازه ندهید خاک خشک شود.

در اواسط بهار ، گلدان ها را به باغ بیرون می آورند و دفن می شوند. نهال های رشد یافته وقتی 2 جزوه واقعی روی آنها ظاهر می شوند ، شیرجه می زنند. زمینی که در آنجا فرود می آید باید به خوبی بارور شود: در هر متر مربع 10 کیلوگرم. کود کود تخمیر شده و همان مقدار هوموس. در آینده ، خاک باید بطور مرتب توسط نهال های انگور فرنگی جوان سست شود ، آبیاری و بارور شود.