درختان

Privet

جنس privet (Ligustrum) با بوته های برگریز ، همیشه سبز و نیمه همیشه سبز و همچنین درختان کوچک نشان داده شده است و مستقیماً مربوط به خانواده زیتون است. این جنس بیش از 50 گونه از گیاهان مختلف را متحد می کند. در شرایط طبیعی ، می توان آنها را در آسیا ، شمال آفریقا ، اروپا و همچنین در استرالیا ملاقات کرد. تعداد زیادی از انواع مختلف privet در طبیعت ژاپن ، تایوان ، چین و هیمالیا یافت می شود. نام privet از کلمه لاتین "ligare" گرفته شده است که به معنای "اتصال" ترجمه می شود. واقعیت این است که پوست گیاه دارای خاصیت قابض است. بوته privet بسیار شبیه به یاس بنفش است ، زیرا این خویشاوند نزدیک است. شاخ و برگ و پوست درختان این دو گیاه بسیار شبیه به هم است اما آب شیرین تا حدودی بزرگتر از پرچ است و گلدهی آن شکوه تر و دیدنی تر است. اگر این بوته مورد توجه قرار نگیرد ، به شدت غیرقابل توجه و چروک می شود. با این حال ، اگر آن را برش دهید ، فوراً دگرگون می شود و علاوه بر این ، می توانید اشکال جذاب مختلفی را به آن بدهید.

ویژگی ها

ارتفاع بوش به 200 سانتی متر می رسد و عرض آن نیز در حدود 100 سانتی متر است. Privet همچنین به شکل درختان کوچک یافت می شود که دارای تاج گسترده ای و ارتفاع حدود 6 متر است. بشقاب های چرمی ، تمام لبه ای شکل یک شکل تخم مرغی طولانی دارند ، اما به طور متضاد قرار دارند. قسمت جلوی آنها به رنگ سبز تیره رنگ شده است و طرف اشتباه آن رنگ سبز کمرنگ است. گلهای کوچک معطر سفید تقریباً بی پرو است. آنها در گل آذین های شل آپیکال و دارای شکل پانلیک جمع آوری می شوند. طول آنها بین 6 تا 18 سانتی متر متغیر است. مدت زمان گلدهی 3 ماه است ، در حالی که در ژوئن یا جولای شروع می شود. میوه ها انواع طبل های گرد کوچک مانند توت هستند که به رنگ سیاه یا آبی تیره رنگ شده اند. هر میوه از 1 تا 4 دانه دارد. Privet به گیاهان با رشد سریع اشاره دارد. در خط میانی معمولاً پریمت معمولی کشت می شود ، زیرا این گونه مقاوم ترین در زمستان است. در زیر نحوه کاشت ، مراقبت و پرورش این نوع خاص از منجها را شرح خواهیم داد. بیشتر اوقات ، از چنین درختچه ای برای تشکیل پرچین استفاده می شود ، اما در گروه های کوچک نیز به عنوان یک گیاه واحد رشد می کند. بونسای Privet به طور فزاینده ای محبوب می شود.

فرود فرود

چه ساعتی برای کاشت

از آنجا که این درختچه در شرایط طبیعی ترجیح می دهد در زیر رشد رشد کند ، در باغ می توان آن را در مکانی سایه دار پرورش داد. و چنین گیاهی از نظر خشکی و مقاوم در برابر گاز است ، همچنین به خاک خاصی احتیاج ندارد. با این حال ، رشد شیرین در خاک های شنی و اسیدی خشک توصیه نمی شود. اما اگر می خواهید درختچه شما تا حد امکان تزئینی باشد ، پس او باید شرایط مطلوب را فراهم کند. بنابراین ، توصیه می شود که آن را در مکانی پر نور کاشته کنید ، در حالی که حداقل 0.7-1 متر باید از ساختمان ها یا درختان عقب نشینی شود. خاک باید به خوبی زهکشی ، نسبتاً مرطوب و اشباع شده از مواد مغذی باشد. و باید کمی قلیایی یا خنثی باشد. خاک باید از هوموس ، چمنزار و شن تشکیل شود (2: 3: 1). پیوند چنین گیاهانی را می توان در طول فصل رشد انجام داد. با این حال ، این روش به بهترین وجه در بهار انجام می شود ، و لازم است قبل از باز شدن جوانه ها وقت داشته باشید. اما برخی از باغداران معتقدند که چنین روشی به بهترین وجه در ماه سپتامبر یا اکتبر انجام می شود.

نحوه کاشت یک منشور

قبل از کاشت privet ، باید یک نقشه را حفر کنید. سپس برای فرود باید سوراخی بسازید که عرض آن برابر با 65 سانتی متر باشد. عمق چنین گودالی باید 30 سانتیمتر از اندازه سیستم ریشه بوش باشد. سپس باید آب را درون سوراخ ریخته و صبر کنید تا کاملاً در خاک جذب شود. سنگ خرد شده باید در قسمت پایین گودال ریخته شود ، در حالی که ضخامت لایه باید 10-20 سانتی متر باشد. در مقدار نه چندان زیادی از مخلوط خاک (ترکیبی که در بالا توضیح داده شده است) ، باید 130 گرم نیتروآمفوسی بریزید. سپس با تپه ای که روی آن یک گیاهچه قرار داده شده است ، درون فسیل کاشت ریخته می شود. ریشه های آن صاف شده و گودال با مخلوط زمین (بدون کود) پر می شود. بیش از 4 هفته ، لازم است که از خشک شدن دایره تنه اطمینان حاصل شود. سپس لازم است سطح آن با لایه ای از مالچ (ذغال سنگ نارس) پاشیده شود که ضخامت آن برابر با 5-8 سانتی متر باشد.

اگر این بوته برای ایجاد پرچین کاشته شده است ، برای این کار یک سنگر ساخته شده است ، عمق آن باید 60 سانتی متر ، و عرض - 50 سانتی متر باشد. هنگام کاشت بین گیاهان ، باید فاصله 30-40 سانتی متر مشاهده شود. کاشت باید همانند یک فرود واحد باشد. سنگر باید با مخلوط های زمین پر شود ، که باید فشرده شوند. سپس گیاهان باید به خوبی در زیر ریشه آب شوند.

Privet Care

مراقبت از یک چیز ساده بسیار ساده است. باید آب را برش داد ، برش داد ، و در ضمن خاک علفهای هرز را از بین برد. به منظور کاهش تعداد آبیاری و علفهای هرز ، می توانید دایره تنه را با یک لایه مالچ بپاشید. با این حال ، شما فقط باید خاک را پس از گرم شدن صحیح گلدان کنید. آبیاری باید فقط در یک دوره خشک طولانی انجام شود. در شرایط یک دوره تابستان معتدل ، گیاهان به اندازه باران بارندگی کافی خواهند داشت. باید در نظر داشت که آب دهی باید کمیاب باشد ، اما به اندازه کافی فراوان باشد ، زیرا خاک باید در عمق نیم متر خیس شود. بنابراین ، 3-4 سطل آب باید به یک بوته بروند. در طول فصل رشد ، آب دهی به طور متوسط ​​3 یا 4 بار انجام می شود.

در فصل بهار توصیه می شود گیاهان را با کودهای آلی تغذیه کنید ، برای این کار ، در زیر هر بوته ، باید 1 سطل کمپوست یا هوموس درست کنید. اگر پرچین باشد ، کود آلی در طول بوته ها توزیع می شود ، سپس سوپر فسفات دانه ای در بالای آن پراکنده می شود (1 متر2 10 گرم ماده). پس از این کود ، باید آن را در خاک تا عمق کم عمق کاشت و سپس آن را آب دهید.

پیرینگ پیرایش

Privet گیاهی است که به هرس شکل منظم نیاز دارد. از آنجا که چنین بوته ای به سرعت در حال رشد است ، به سرعت تمام نقص هایی که در هنگام هرس مجاز بود را پنهان می کند. تقریباً باید بلافاصله هرس را شروع کنید ، زیرا گیاه در زمین کاشته می شود. هنگامی که گیاهچه ای که ریشه دارد شروع به رشد می کند ، او باید کمی شاخه های شاخه ها را کوتاه کند. در نتیجه ، گیاه بیشتر بوته می شود. بعد از اینکه ساقه ها 10-15 سانتی متر رشد کردند ، دوباره نیاز به کمی کوتاه شدن دارند. این روش باید به طور مرتب در طی دو سال اول شیرجه انجام شود ، در نتیجه بوته متراکم و سرسبز خواهد شد. پس از آنکه نمونه جمع آوری شده توسط توده سبز ، تولید هرس سازنده امکان پذیر است. در حال حاضر ، تعداد فزاینده ای از باغداران ترجیح می دهند این بوته را به صورت بالشک های متراکم (carikomi) برش دهند. این مدل مو از ژاپن آمده است.

در کشورهای اروپایی ، در حالی که آب و هوا نسبتاً معتدل باشد ، پرچین های پرحرف می توانند به 200 سانتی متر از ارتفاع برسند. با این حال ، در عرض های میانی ، چنین بوته های بلندی می توانند از یخ زدگی آسیب ببینند ، بنابراین به همین دلیل در این مناطق ارتفاع بهینه پرچ در حدود نیم متر است. به منظور جلوگیری از صدمه به شاخه های یخبندان در زمستان ، بوته ها با لایه ای از برف پرتاب می شوند. پرچین در ماه می و سپس در ماه اوت بریده می شود. هرس بهداشتی باید در اوایل بهار انجام شود ، در حالی که مجروحین ، سرمازدگی ، خشک شده و شاخه های بیمار برداشته می شوند. و آن شاخه هایی که باقی مانده اند باید 1/3 (در صورت لزوم) کوتاه شوند.

مراقبت از پاییز

در عرض های جغرافیایی میانی ، اغلب رشد طبیعی معمولی وجود دارد ، زیرا این گونه در برابر سرما مقاوم است. در این حالت ، گیاه می تواند در برابر یخ زدگی در برابر منهای 30 درجه مقاومت کند ، اما تنها در صورت کوتاه مدت است. در صورتی که بوش با لایه ای از برف پوشانده شود ، می تواند در برابر افت دما منهای 40 درجه مقاومت کند. تحت تأثیر سرما در زمستان ، نوکهای ساقه به سرعت کافی در بهار ترمیم می شوند. این نوع پرینت نباید برای زمستان پوشانده شود. در گونه های دیگر برای زمستان ، دایره نزدیک ساقه باید با یک لایه مالچ پاشیده شود ، بوش خود باید به سطح خاک خم شده و در این موقعیت ثابت شود. از بالا گیاه باید با شاخه های صنوبر پوشیده شود.

بیماری و آفات

Privet در برابر انواع مختلف بیماری بسیار مقاوم است. اما اگر در خاک با اسیدیته زیاد رشد کند ، ممکن است باعث ایجاد کپک پودری یا لکه بینی شود. از این نظر لازم است میزان اسیدیته خاک رعایت شود. بسیار مهم است که به موقع یک دی اکسید کننده (آرد دولومیت ، سنگ آهک خرد شده یا آهک کرکی) به آن اضافه کنید.

کنه های عنکبوتی ، تریپس ، کرم ها ، شته ها و حشرات مقیاس می توانند در این درختچه مستقر شوند. آنها می توانند با استفاده از Actellik یا Fitoverm از بین بروند ، در حالی که ممکن است با یک استراحت نیم ماه از 1 تا 4 درمان طول بکشد. اما اگر مراقبت مناسب و شرایط بهینه برای رشد گیاه را در اختیار گیاه بگذارید ، احتمالاً آفات روی بوته ساکن نیستند.

تکثیر privet

Privet را می توان با استفاده از دانه ، لایه بندی ، قلمه ، شاخه یا فرزندان ریشه تکثیر کرد.

رشد دانه ها

رشد گیاه دانه یک روند بسیار طولانی و پر زحمت است. علاوه بر این ، جوانه زنی بذر کم است (حدود 65 درصد). این زن جوان فقط بعد از سن 6 سالگی شروع به دادن میوه می کند. بنابراین ، این گیاه فقط در شرایط صنعتی رشد می کند ، در ارتباط با این ، در پاییز ، بهتر است دانه ها را جمع نکنید ، زیرا روش هایی وجود دارد که به شما امکان می دهد تا خیلی ساده تر و سریع تر پرورش دهید.

اگر هنوز تصمیم دارید که این بوته را از بذر رشد دهید ، پس باید آنها را از میوه های رسیده انتخاب کنید و بزرگترین آنها باید باقی بماند. سپس آنها را در ظرفی پر از آب قرار می دهند. پس از مدتی بخشی از دانه ها روی سطح مایع باقی می مانند ، می توان آنها را جمع آوری و دور ریخت. بخش دیگری از دانه ها غرق می شوند ، این همان چیزی است که باید در معرض طبقه بندی بیشتر قرار بگیرند. برای انجام این کار ، آنها در ماه اکتبر در خاک آزاد کاشته می شوند ، در زمستان یک طبقه بندی طبیعی انجام می شوند. اولین نهال ها را می توان بعد از 1 سال مشاهده کرد. با این حال ، اگر تصمیم به کاشت در فصل بهار دارید ، باید بذرها را در یک جعبه پر از ماسه و ذغال سنگ نارس بپاشید و در مکانی نگه دارید که دمای هوا تا بهار تقریباً 0 درجه باشد.

تکثیر قلمه های منقل

قلمه بهتر است تابستان را انتخاب کنید ، زیرا درصد ریشه آنها 90-100٪ است. برش باید زمانی انجام شود که گلدهی تقریباً تمام شود ، در حالی که بالغ ترین و توسعه یافته ترین شاخه ها انتخاب می شوند. قلمه در طول باید 10-12 سانتی متر برسد. قلمه ها در خاک چمن زنی کاشته شده اند ، که سطح آن باید با لایه ای از ماسه درشت شسته شده پوشانده شود. آنها را با زاویه 45 درجه بکارید ، در حالی که 5 سانتی متر در زیر زمین عمیق می شوند. خیلی سریع ، قلمه ها در دمای 20 تا 25 درجه ریشه می گیرند ، در حالی که رطوبت به ثابت نیاز دارد. برای اطمینان از شرایط مطلوب قلمه ها ، باید یک بطری پلاستیکی 1.5 لیتری بر روی هر یک از آنها قرار داده شود ، که در آن شما باید گردن را بریده و چند سوراخ در قسمت زیرین ایجاد کنید. ریشه های اول ظرف نیم ماه رشد می کنند و بعد از 3 ماه گیاهان از قبل دارای سیستم ریشه ای به خوبی توسعه یافته هستند. پس از ریشه زدن کامل ، قلمه ها حدود یک سال نیاز به رشد دارند ، در حالی که در صورت لزوم ، آنها را در ظروف بزرگتر پیوند می زنند. فرود در خاک باز فقط پس از آنکه ارتفاع قلمه ها برابر با 50-60 سانتیمتر باشد می توان انجام داد.

تکثیر لایه های شیطان

در بهار ، باید شاخه ای نیرومند را انتخاب کنید که در نزدیکی زمین رشد کند. باید به سطح خاک کج شده و در این حالت ثابت شود ، پس از ساختن روی سطح پایین بخشی از شاخه که در خاک غوطه ور خواهد شد ، نه یک برش کم عمق بسیار بزرگ. سپس بخشی از شاخه ، خم شده به زمین ، باید با خاک پوشانده شود ، که در بالای آن اسفناج قرار داده شده است. مهم است که خزه ها همیشه مرتب مرطوب شوند. در عین حال ، به یاد داشته باشید که نیازی به حفاری بالای شاخه نیست. اگر لایه بندی با موفقیت ریشه داشته باشد ، شروع به رشد می کند. فقط لازم است که لایه بندی را جدا کرده و پس از بهار بعدی آن را در مکان دائمی قرار دهید.

همچنین لایه بندی را می توان بدون حفاری بدست آورد. برای این کار سوزن را برای دوخت بردارید و با آن چند خراش را روی سطح شاخه بزنید. سپس در یک کیسه پلی اتیلن باید خاک مرطوب شده بریزید. پس از آن ، باید روی شاخه ثابت شود تا بخشی از شاخه با خراش در خاک باشد. سپس کیسه را با استفاده از نوار چسب محکم ببندید. این روش به شما امکان می دهد چندین لایه را به طور هم زمان از یک بوش دریافت کنید. پس از پر شدن کیسه از ریشه ، لایه بندی باید با دقت خاموش شود. سپس کیسه را به دقت جدا کرده و قلمه ها را در خاک آزاد بکارید.

انواع اصلی و انواع مختلف با عکس و نام

در زیر انواع و اقسامی وجود دارد که بیشترین محبوبیت را در بین باغبانان دارد.

Privet معمولی (Ligustrum vulgare)

در شرایط طبیعی ، این گونه می تواند در مناطق جنوب غربی و جنوبی اوکراین ، قفقاز ، بخش شمالی مولداوی و آفریقا ، در اروپای مرکزی و جنوبی و آسیای صغیر یافت شود. در عین حال ، این بوته ها ترجیح می دهند در زیر رشد بلوط رشد کنند. این درختچه شاخه ای برگریز در سایه به خوبی رشد می کند ، در حالی که از ارتفاع می تواند به حدود 5 متر برسد. صفحات چرمی به شکل بیضی شکل یا لنسی است ، قسمت درز آنها به رنگ سبز روشن است و قسمت جلوی آن به رنگ سبز تیره است. گل های کوچک معطر سفید بخشی از پانویک های ایستاده است که طول آن می تواند به 6 سانتی متر برسد. گلدهی می تواند از ژوئن تا اواسط ژوئیه آغاز شود و مدت زمان آن 20 روز است. میوه های سیاه تا ژانویه سقوط نمی کنند. این گونه سخت ترین زمستان است ، در ارتباط با این ، آن را به طور گسترده ای در خط وسط کشت می کند. علاوه بر گونه های اصلی ، 10 نوع دیگر از تزئینات آن نیز کشت می شود: هرمی ، گریه ، همیشه سبز ، مایل به آبی ، لبه خاکستری-سفید ، طلایی ، زرد مایل به زرد ، طلایی ، برج نقره ای ، نقره ای ، جالبه و زرد-میوه ای.

محبوب ترین انواع:

  1. اورئوم. از نظر ارتفاع ، چنین گیاه نیمه سبز تقریباً به 100 سانتی متر می رسد. این گیاه آهسته و بدون گل دارای برگهای طلایی است. اگر زمستان یخ زده نباشد ، بخشی از برگها تا بهار روی بوته باقی می ماند.
  2. ویکار. این گیاه نیمه سبز می تواند به ارتفاع 100 سانتی متر برسد. دارای تاج متراکم و متشکل از برگهایی به طور گسترده بیضی شکل با رنگ زرد و طلایی است و در پاییز آنها در یک رنگ برنز به رنگ بنفش رنگ شده اند. طول آنها از 6 سانتی متر تجاوز نمی کند. گلدهی در اواسط دوره تابستان مشاهده می شود. گلها معطر سفید کوچک هستند. برای زمستان ، بوش باید پوشانده شود.
  3. Aureo-variegatum. ارتفاع این گیاه غیر گلدار حدود 1 متر است. دارای صفحات متنوع از رنگ طلایی است. قطر تاج حدود 1.2 متر است.

پرایف براق (Ligustrum lucidum)

این در شرایط طبیعی در چین ، ژاپن و کره یافت می شود. این درختچه بزرگ همیشه سبز یا درخت جمع و جور است. صفحات برگ سبز تیره دارای شکل تخم مرغی کشیده ، قسمت جلوی آنها براق است و طول آنها به 15 سانتی متر می رسد. طول گلهای شکوفه خوشبو حدود 18 سانتی متر است ؛ آنها از گلهای سفید کوچک تشکیل شده اند. گلدهی 3 ماه طول می کشد. این گونه می تواند درجه حرارت را تا منهای 15 درجه تحمل کند ، برای اینکه بتواند در زمستان زنده بماند ، به پناهگاه نیاز دارد. اشکال تزئینی: حاشیه های طلایی ، طلایی ، برجسته ، سه رنگ.

Privet ژاپنی (Ligustrum japonicum)

در شرایط طبیعی ، می توانید در ژاپن و کره جنوبی ملاقات کنید. این نگاه شباهت های زیادی با پرنور پرنور دارد و به همین دلیل آنها غالباً گیج می شوند.چنین گیاه همیشه سبز از 400 سانتیمتر قد نباشد ، دارای تاج جمع و جور و صفحات برگ چرمی سبز تیره کوچک است. گل آذین های این گونه طول کوتاه تری نسبت به ماسوره براق دارند ، دوره گلدهی کوتاه تر است و این گیاه خیلی سریع رشد نمی کند. با این حال ، این گونه در برابر یخ زدگی و سایه دوست داشتن مقاوم تر است. 2 نوع تزئینی وجود دارد: براق و گرد برگ.

Privet ovivalifolia (Ligustrum ovalifolium)

ارتفاع بوش بیش از 100 سانتیمتر نیست و همه این امر به دلیل اینکه در زمان کشت در خط میانی تمام مدت در زمستان منجمد می شود. در بهار ، بوته ترمیم می شود. گلدهی نامنظم است. عطر گلهای باریک خیلی خوشایند نیست.

فرم های تزئینی:

  1. واریگاتوم (متنوع) چنین بوته ای همیشه سبز در مناطقی با زمستان های معتدل از ارتفاع می تواند به چندین متر برسد. صفحات برگ سبز دارای مرز سفید و خامه ای است.
  2. آرژانتوم (نقره) در بوته های اندازه متوسط ​​، جزوات حاوی خامه نشان داده می شود.
  3. اورئوم (طلایی) صفحات برگ حاشیه ای به رنگ زرد طلایی دارند. در مناطق جنوبی بدون پناهگاه پرورش می یابد ، که اغلب به عنوان یک کانتینر کانتینر استفاده می شود.

Privet Ibota (Ligustrum ibota)

به طور طبیعی در کره ، چین و ژاپن یافت می شود. این درختچه برگریز می تواند به ارتفاع 200 سانتی متر برسد. کرون در حال گسترش است. صفحات ورق براق از فرم تخم مرغی دراز ، به رنگ سبز تیره در قسمت جلویی رنگ شده و در قسمت داخل آن کبود می شود. شکوفه های نامنظم در تابستان مشاهده می شود. طول گل های سفید معطر حدود 7 سانتی متر است. این نوع گرما را دوست دارد و نسبت به تغییرات ناگهانی دما واکنش منفی نشان می دهد. برای زمستان ، باید پوشانده شود.

Prise's Jesuit (Ligustrum yezoense)

این گونه یک گیاه مقاوم در زمستان است ، همانطور که معمولی است. وطن او ساخالین است. از ارتفاع ، یک درختچه سایه دار به 150 سانتی متر می رسد. دارای صفحات ورق گسترده ای است.

Privet حاد (Ligustrum acutissumum)

در اصل از دامنه های جنوب چین است. ارتفاع بوش حدود 300 سانتی متر است. گلدهی بسیار زیاد است ، نیم ماه طول می کشد و در روزهای اول تیرماه آغاز می شود. میوه ها در ماه اکتبر به طور کامل رسیده می شوند. مقاوم در برابر زمستان نیست.

پريوت چگال است (Ligustrum compactum)

چنین درختچه ای نیمه سبز شکوفه نمی شود. در شرایط طبیعی به ارتفاع 400 سانتی متر می رسد ، و در فرهنگ - 200 سانتی متر. تاج به قطر حدود 1.8 متر است. تیغه های بزرگ برگ تا فصل رشد بعدی روی شاخه ها باقی می مانند. مقاومت در زمستان کم است.

Privet Quihou (Ligustrum quihoui)

در طبیعت در استانهای چین یافت می شود: سیچو آن ، شانشی ، یوننان. ارتفاع چنین بوته ای نیمه سبز تقریباً 200 سانتی متر است. صفحات صفحه کوچک و سفت هستند. طول خوشه های گل تشکیل شده از گل های کوچک حدود 20 سانتی متر است. گلدهی در پایان دوره تابستان آغاز می شود. سن بلوغ تیغه های برگ و شاخه های جوان از ویژگی های این گونه است. انواع:

  1. واریگاتوم. برگها حاشیه سفید دارند.
  2. ویکار. صفحات برگ زرد روشن پس از یخ زدگی برنز می شوند.