گیاهان

مروزنیک

Hellebore چند ساله علفی (Helleborus) به طور مستقیم با خانواده ranunculaceae مرتبط است. طبق منابع مختلف ، این جنس 14-22 گونه را متحد می کند. در شرایط طبیعی ، چنین گیاهانی را می توان در مناطق سایه دار کوه های اروپا (به عنوان مثال در مدیترانه) و همچنین در آسیای صغیر یافت. بیشتر گونه ها در شبه جزیره بالکان یافت می شوند. در آلمان ، یک هدیه سنتی کریسمس یک گلچین گلدان است. افسانه ای وجود دارد که می گوید ذخیره کوچک بسیار ناراحت بود وقتی که او چیزی برای ارائه عیسی متولد شده به عنوان هدیه ای نداشت ، شروع به گریه کرد و آنجا که اشک هایش افتاد ، گلهای شگفت انگیز رشد کرد ، پسر آنها را جمع کرد و آنها را به مسیح تقدیم کرد. در کشورهای اروپایی ، چنین گیاهی "گل مسیح" خوانده می شود ، و در روسیه "کلبه زمستانی" ، واقعیت این است که گاهی اوقات هلیبور به ژانویه یا نوامبر شروع به گل می کند.

ویژگی های Hellebore

ارتفاع هلیبور می تواند از 0.2 تا 0.5 متر متغیر باشد. ساقه ساده ریزوم و ضخیم شاخه ای ضخیم. صفحات برگ پایه چرمی دارای گلبرگ های طولانی است. آنها به صورت پا یا کام جدا هستند. گل های فنجانی دارای یک پایه بلند است ، آنها در قسمت بالای ساقه شکوفه می شوند. گلدهی از پایان دوره زمستان تا آخرین روزهای ژوئن مشاهده می شود. سپال ها اغلب با گلبرگهای گل اشتباه گرفته می شوند. در حقیقت ، گلبرگها به شهدگاه تبدیل شدند. گل ها را می توان در سایه های مختلف سفید رنگ ، به رنگ های زرد روشن ، بنفش ، صورتی ، بنفش و جوهر رنگی کرد ، انواع دو تن وجود دارد. خود گلها تری و ساده است. بسیاری از باغداران این گیاه را دوست دارند زیرا خیلی زود شکوفا می شود ، اما وقتی گل های زیبایی بعد از یک زمستان کسل کننده ظاهر می شوند بسیار زیبا هستند. اما این تنها مزیت او نیست ، بلکه از مقاومت بالایی در برابر سرما و خشکسالی نیز برخوردار است. با این حال ، هنگام برنامه ریزی برای کاشت یک حلبچه ، باید به یاد داشته باشید که مانند سایر کپورهای دیگر گیاه سمی است.

کاشت مارپیچ در زمین باز

چه ساعتی برای کاشت

بدون پیوند در همان مکان ، چنین گل حدود 10 سال قابل رشد است. هنگام انتخاب یک سایت برای کاشت ، باید توجه داشت که hellebore نسبت به پیوند بسیار واکنش منفی نشان می دهد. در این راستا ، انتخاب مکان مناسب باید بسیار جدی گرفته شود. برای رشد این گل بهتر است خاک خاکی ، خیس ، خنثی ، خنثی را انتخاب کنید که باید خوب تخلیه شود. اگر بین درختچه ها و درختان واقع شده باشد ، سایت باید سایه زده و خوب باشد. برای دستیابی به حداکثر تزئینی از چنین گل ، توصیه می شود که آن را در گروه های کوچک کاشت کنید. Hellebore باید در ماه آوریل یا سپتامبر کاشته شود.

نحوه کاشت

اندازه چاله های فرود باید 30x30x30 سانتیمتر باشد ، در حالی که باید بین بوشها مسافتی حدود 0.3 متر مشاهده شود. قسمت should باید با کمپوست پر شود. پس از این ، ریزوم هلیبور در گودال قرار داده می شود و به تدریج با خاک پوشانده می شود که به خوبی فشرده می شود. گلهای کاشته شده باید سیراب شوند. بوته های کاشته شده باید در طی 20 روز از زمان کاشت ، به وفور و به طور آب زیادی آبیاری شوند.

مراقبت از Hellebore

مراقبت از چنین گل کاملاً ساده است. قبل از شکوفا شدن هلیبور در بهار ، تمام صفحات برگ قدیمی باید پاره شوند. این امر ضروری است تا گیاه به لکه بینی قارچ آلوده نشود. پس از قطع گیاه از شکوفه ، برگهای جوان رشد می کنند. پس از محو شدن گل ها ، باید لایه ای از مالچ (کمپوست یا ذغال سنگ نارس ذغال سنگ نارس) را در اطراف گیاهان بپاشید. اگر هوا گرم باشد ، باید حلبچه به طور سیستماتیک سد شود و علفهای هرز باید به موقع برداشته شده و سطح خاک شل شود. همچنین باید در هر فصل 2 بار با کود معدنی و وعده غذایی استخوان تغذیه شود.

پرورش هلبور

غالباً این گلها از دانه رشد می کنند ، اما با توسل به روشهای رویشی نیز می توان آنها را تکثیر داد. کاشت نهال در آخرین روزهای ژوئن انجام می شود ، بلافاصله پس از جمع آوری دانه های رسیده. برای این کار از خاک هوموس ، مرطوب و گشاد استفاده می شود و بذرها نیز باید حدود یک و نیم سانتی متر دفن شوند. اولین شاخه ها را می توان در مارس سال آینده مشاهده کرد. نهال های رشد یافته پس از ظاهر شدن 1 یا 2 جفت تیغه برگ را باید در گلدان فرو برد (باید در سایه قرار داشته باشد). در آنجا ، hellebores 2 یا 3 سال رشد خواهد کرد. پیوند نهال های قوی تر به مکان دائم می تواند در ماه سپتامبر یا آوریل انجام شود ، در حالی که باغبان تنها 3 سال بعد ، بعد از اینکه گیاه بطور کامل پس از پیوند احیا شود ، اولین گلدهی را می بیند. این را باید در نظر داشته باشید که هلیبور بوی بد بو با کاشت خود به خوبی پرورش می یابد.

این گیاه با تقسیم بوش نیز تکثیر می شود. در بهار ، وقتی گلدهی به پایان رسید ، آن دسته از بوته هایی که 5 ساله هستند باید از روی زمین جدا شوند. ریزوم را باید با دقت به چندین قسمت تقسیم کرد ، سپس مکانهای برش ها را با زغال سنگ خرد شده پاشیده و سپس delenki ها در سوراخ های از پیش آماده شده کاشته می شوند. در فصل بهار ، مارپیچ سیاه به این روش پخش می شود و توصیه می شود که زمان پاییز برای تقسیم بوته های حلبی شرقی ترجیح داده شود.

بیماری ها و آفات

برگهای هلبور می توانند از جمله معده های حلزون و حلزونها و همچنین موش ها ، شته ها و همچنین هاپ هاپ ها گاستروپودهایی را به خود اختصاص دهند. برای کشتن موش ها از طعمه های سمی استفاده می شود که باید در مکان هایی که این جوندگان دیده می شدند قرار دهند. اسلایدها و حلزونها با دستان خود از بوته ها پاک می شوند ، و از حشره کش ها برای از بین بردن حشرات استفاده می شود ، به عنوان مثال ، Actellik می تواند از کاترپیلارها خلاص شود و Biotlin یا Antitlin می تواند شته ها را بکشد.

Hellebore اغلب در معرض آنتراسنوز ، کپک افتاده و لکه های حلقه قرار دارد. لازم به یادآوری است که شته دستفروش لکه بینی است ؛ از این نظر باید اقدامات مقابله با چنین آفتی به موقع انجام شود. قسمتهای آلوده بوته بریده و از بین می رود و سپس گیاه و خاک اطراف آن با قارچ کش درمان می شود. اگر لکه های قهوه ای مایل به مشکی با الگوی حلقوی به سختی قابل مشاهده در صفحه های برگ ظاهر شود ، این بدان معنی است که مارپیچ تحت تأثیر آنتراکنوز قرار دارد. برگهای آلوده باید بریده و سوزانده شوند ، در حالی که بوته با ماده ای که شامل مس است ، درمان می شود. اگر تیغه های برگ جدید روی بوته رشد نکند ، و مواردی که قبلاً رشد کرده اند دچار تغییر شکل می شوند ، لکه های تیره در سطح جلویی و پلاک خاکستری در قسمت زیرین ظاهر می شود ، این بدان معنی است که از کپک فرو رفته متاثر می شود. قسمتهای آلوده گیاه باید بریده شود ، در حالی که بوش و سطح محل نیاز به اسپری با مایع اکسی کلرید یا پرویچ است.

باید بدانید که hellebore در برابر بیماری ها و حشرات مضر کاملاً مقاوم است و مشکلات ناشی از آن پس از نقض قوانین کاشت یا مراقبت آغاز می شود ، به عنوان مثال گیاه در خاک بیش از حد اسیدی کاشته شد. برای پیدا کردن اسیدیته خاک ، می توانید آزمایش زیر را انجام دهید ، برای این کار باید 1 قاشق کوچک زمین را بردارید ، آن را روی لیوان بریزید ، که باید روی سطح یک رنگ تیره باشد ، سپس خاک با سرکه میز کمی مرطوب می شود. سپس باید نتیجه را ارزیابی کنید:

  • مقدار زیادی از کف نشان می دهد که زمین قلیایی است.
  • کف متوسط ​​به معنی خاک بی طرف است.
  • فقدان کف نشان می دهد که خاک اسیدی است.

برای اصلاح خاک اسیدی ، توصیه می شود خاکستر چوب ، آرد آهک یا آرد دولومیت را به آن اضافه کنید.

هلبور پس از گل دادن

مجموعه بذر

رسیدن بذر از ماه ژوئن آغاز می شود و می تواند تمام تابستان دوام داشته باشد. لازم به ذکر است که در یک نقطه ، جعبه می تواند به طور ناگهانی پشت سر بگذارد و دانه ها روی سایت ریخته شوند. برای جلوگیری از این امر ، چند قطعه جعبه فاقد چاپ باید با کیسه های گازدار پوشیده شود. فقط باید منتظر ماند تا بذرهای رسیده رسیده خود را درون این کیسه بریزند. سپس با قرار دادن این ماده در یک اتاق خشک و با تهویه مناسب باید خشک شوند. پس از قرار دادن آنها در یک کیسه کاغذی. اما نگهداری چنین بذرها توصیه نمی شود ، زیرا خیلی سریع ظرفیت جوانه زنی خود را از دست می دهند ، بنابراین بهتر است بلافاصله پس از جمع آوری آنها را کاشت کنید.

زمستان

قبلاً نیز گفته شد که این چند ساله از مقاومت بسیار بالایی در برابر سرما برخوردار است. اما در عین حال ، در یک دوره زمستان بسیار سرد و برفی ، هنوز هم می تواند یخ بزند ، به خصوص برای نمونه های جوان. بنابراین ، برای زمستان ، بهتر است مارپیچ را با برگ های افتاده مشهور صنوبر بپوشانید.

انواع و اقسام hellebore با عکس و نام

چندین گونه و گونه محبوب hellebore وجود دارد.

سیاه سیاه (Helleborus nigger)

این گونه یکی از زیباترین و گسترده ترین است. در شرايط طبيعي ، چنين كوره هاي جنگلي را مي توان در جنگل هاي كوهستاني از يوگسلاوي تا جنوب آلمان يافت. چنین گیاه چند ساله همیشه سبز می تواند به ارتفاع 0.3 متر برسد. قطر گل های بزرگ آن که به سمت بالا می روند به 8 سانتی متر می رسد. گلها روی پایه های بلند قرار دارند که ارتفاع آن از 0.3 تا 0.6 متر متغیر است .در داخل گلها به رنگ سفید برفی و قسمت بیرونی آن به رنگ صورتی کم رنگ است. گلدهی در روزهای اول فروردین آغاز می شود و کمی کمتر از نیم ماه به طول می انجامد. صفحات برگ این گونه در زمستان ، چرمی ، دارای چگالی بالا و رنگ سبز تیره دیدنی است. از مقاومت در برابر یخ زدگی بسیار بالا (حداکثر منهای 35 درجه) برخوردار است. در فرهنگ ، این گونه از قرون وسطی دیده می شود. محبوب ترین انواع Nigristern و Nigerkors و انواع:

  1. سفالگران خواهد شد. در این رقم ، گلهای سفید بیشترین قطر (حدود 12 سانتی متر) دارند.
  2. جی. جاشوا. این حلبچه زودرس ترین است ، گلدهی آن در ماه نوامبر آغاز می شود.
  3. دیروز. شکوفه ها در ماه نوامبر ، رنگ گل ها صورتی روشن است.

Hellebore قفقاز (Helleborus caucasicus)

در طبیعت ، این گونه هم در قفقاز و هم در ترکیه و یونان یافت می شود. صفحات برگ چرمی همیشه سبز با طول ساق بلند می توانند به 15 سانتیمتر برسند ، آنها به 5-11 بخش گسترده تقسیم می شوند. ارتفاع Peduncle می تواند از 0.2 تا 0.5 متر متغیر باشد. روی آنها گلهای در حال افتاده وجود دارد که رنگ آنها می تواند به رنگ سبز مایل به زرد با رنگ قهوه ای مایل به سبز یا سفید با سبز باشد و به قطر آنها به 8 سانتی متر برسد. گلدهی در روزهای آوریل گذشته آغاز می شود و مدت زمان آن 6 هفته است. این گونه با تحمل زمستان مشخص می شود و از سال 1853 کشت می شود. از همه سمی ترین محسوب می شود.

Hellebore Abhaki (Helleborus abchasicus)

صفحات برگ چرمی برهنه دارای گلبرگ های بلند است ؛ رنگ آنها به رنگ سبز بنفش یا بنفش تیره است. پاندونل ها به رنگ قرمز و بنفش رنگ شده و از ارتفاع 0.3-0.4 متر می رسند. قطر گلهای قرمز تیره فرو رفته حدود 8 سانتی متر است ؛ گاهی اوقات می توانید نکاتی از رنگ تیره تر روی آنها مشاهده کنید. گلدهی در این گونه مقاوم به یخبندان از آوریل آغاز می شود و 6 هفته ادامه دارد. انواع مختلف باغ دارد.

East Hellebore (Helleborus orientalis)

در شرایط طبیعی می توانید در یونان ، ترکیه و کوه های قفقاز ملاقات کنید. چنین ارتفاع چند ساله همیشه سبز می تواند به 0.3 متر برسد قطر گلهای یاس بنفش 5 سانتی متر است. صفحات برگ در این گونه غالباً تحت تأثیر قارچ قرار می گیرند. تعداد زیادی از انواع مختلف وجود دارد که موارد زیر محبوب ترین آنها هستند:

  1. قو سفید. گلهای سفید
  2. راک اند رول. بر روی سطح گلهای این گونه ، گونه های صورتی مایل به قرمز وجود دارد.
  3. آبی شقایق. رنگ گلها بنفش کم رنگ است.
  4. سریال Sortoseriya Ladi. بوته های رو به بالا به سرعت در حال رشد هستند ، ارتفاع ساقه های گل به 0.4 متر می رسد. گل ها در 6 رنگ مختلف عرضه می شوند.

بو بو (Helleborus foetidus)

این گونه از دامنه های صخره ای و جنگلهای سبک اروپای غربی سرچشمه می گیرد. شاخه های برگ ، تا دوره پاییز از 0.2 تا 0.3 متر ارتفاع دارند. صفحات برگ زمستانی به بخشهای باریک و براق سبز تیره تقسیم می شوند. ساقه های گل تقریباً 0.8 متر طول دارند و گل های گلدان های متراکم روی آنها رو به رشد است که شامل بسیاری از گل های کوچک زنگ به رنگ با رنگ سبز و لبه قهوه ای مایل به قرمز است. این گونه تحمل خشکی بسیار بالایی دارد. محبوب ترین واریته Wester Flix است: بخش های برگ حتی باریک تر از گونه های اصلی هستند ، شاخه های گل آذین دارای رنگ قرمز کم رنگ است.

کورسی هلیبور (Helleborus argutifolius)

در شرایط طبیعی ، می توانید در جزایر ساردینیا و کرسیکا ملاقات کنید. چنین ارتفاع چند ساله همیشه سبز می تواند به حدود 0.75 متر برسد چندین شاخه به سمت بالا وجود دارد که به سرعت عرض رشد می کنند. گل های فنجانی شکل و رنگ سبز-زرد بخشی از گل آذین های پیچیده بزرگ رازموز هستند. در شرایط طبیعی ، چنین گیاهی در ماه فوریه و در آب و هوای معتدل در حدود آوریل شروع به گل می کند. در عرض های میانی ، او برای زمستان به پناهگاه احتیاج دارد. گونه Grun Specht محبوب ترین است: رنگ گل ها به رنگ سبز مایل به سبز است.

Red Hellebore (Helleborus purpurascens)

وطن اروپای جنوب شرقی است ، ترجیح می دهد در لبه های جنگلی و درختچه هایی در خاک از رومانی و مجارستان تا مناطق غربی اوکراین رشد کند. صفحه های بزرگ برگ پایه دارای گلبرگ های طولانی هستند ، به طور کاملاً کمکی در 5-7 قسمت جدا می شوند. سطح جلوی آنها به رنگ براق براق است و طرف اشتباه آن مایل به آبی است. قطر گلهای افتاده حدود 4 سانتی متر است ؛ آنها عطر و بوی نامطبوعی دارند. در بیرون ، آنها به رنگ بنفش بنفش و بنفش گرد و غبار رنگ شده اند ، و در داخل - به رنگ سبز روشن ، پس از مدتی سبز می شوند. گلدهی از آوریل آغاز می شود و حدود 4 هفته ادامه دارد. از سال 1850 کشت شده است.

ترکیبی هلیبرور (Helleborus x hybridus)

این گونه انواع ترکیبی از باغ را بین انواع مختلف مارپیچ ترکیب می کند. گلها را می توان در رنگهای مختلف نقاشی کرد و قطر 5-8 سانتی متر داشت. به عنوان مثال:

  1. ویولت. قسمت مرکزی گلهای سفید کرکی است ، همچنین رگه های نازک به رنگ صورتی و حاشیه وجود دارد.
  2. بلیندا. گلهای سفید تری با درخشش صورتی مایل به سبز و حاشیه ای در لبه گلبرگ ها.
  3. ملکه شوالیه. گلهای بنفش تیره دارای لکه های زرد است.

علاوه بر این گونه ها ، آنها نیز کشت می شوند مانند: سبز ، معطر ، درختچه ای ، چندتایی ، تبت ، استرن و غیره.

خواص هلبور

در طب جایگزین ، اغلب از خواص دارویی hellebore سیاه و همچنین قفقازی استفاده می شود. این گیاهان می توانند فرایندهای متابولیکی را در بدن عادی سازند ، فشار خون را پایین آورده و میزان قند خون را کاهش دهند. و در اثر ادرارآور ، ملین و ضد باکتری تفاوت دارند. آنها به پاکسازی اعضای بدن دستگاه گوارش از پولیپ ها و انگل ها کمک می کنند و سنگ ها از مجاری ادراری و مثانه خارج می شوند. برای درمان میگرن ، زخم معده ، پوکی استخوان ، روماتیسم ، آرتروز و رادیکولیت استفاده می شود. به حفظ سیستم قلبی عروقی کمک کنید. آنها خون را تمیز می کنند ، سیستم ایمنی بدن را تقویت می کنند. آنها برای پیشگیری از سرطان و سرماخوردگی مورد استفاده قرار می گیرند ، و حتی چنین گیاهانی قادرند سازندهای تومور را در مراحل اولیه از بین ببرند. این یک لیست کامل از ویژگی های دارویی hellebore نیست ، که شاید شما به آن شک نداشته باشید ، سالهاست که آن را در باغ خود پرورش می دهید.

آماده سازی شفابخش فقط از ریشه این گیاه تهیه می شود ، در حالی که نباید فراموش کنید که حاوی سم است. ریشه ها در ماه سپتامبر پس از رسیدن کامل دانه ها برداشت می شوند. آنها باید با استفاده از یک برس با یک برس سخت شسته شوند. سپس آنها را به قطعات برش داده و در دمای 40 تا 45 درجه در خشک کن های مخصوص خشک می کنیم.چنین مواد اولیه می توانند 2 سال خاصیت خود را حفظ کنند. از این ریشه می توانید یک تزریق یا جوشانده درست کنید ، همچنین یک پودری که خاصیت درمانی بسیار قدرتمندی دارد.

همچنین ، hellebore به طور گسترده توسط کسانی که می خواهند وزن کم کنند استفاده می شود. کاهش وزن به این دلیل است که گیاه به آرامی سموم بدن را از بدن خارج کرده ، مایعات اضافی را از بین می برد و به تجزیه سریع چربی ها و تسریع در متابولیسم چربی کمک می کند. در همین زمان ، کیلوگرم بدون رژیم غذایی سخت و اعتصاب غذا گرسنگی از بین می رود. به مدت 4 هفته استفاده از hellebore برای کاهش وزن ، یک فرد متوسط ​​قادر به رهایی از 4-5 کیلوگرم وزن اضافی است.

چنین گیاه دارای موارد منع مصرف بسیار زیادی است ، استفاده از آن ممنوع است:

  • با بیماری های کبدی؛
  • کودکان زیر 14 سال؛
  • مبتلایان به سیستم قلبی عروقی (تاکی کاردی ، حمله قلبی و غیره).
  • در دوران بارداری و شیردهی.

در صورت مصرف بیش از حد ، فرد ممکن است احساس وزوز وزوز ، تشنگی ، زبان و گلو خود را احساس کند ، در صورت شدید بودن مسمومیت ، این اغلب منجر به فروپاشی یا ایست قلبی می شود. در بین همه گیاهان ، هلیبور به خاطر داشتن بیشترین تعداد سموم قلبی از این نظر متمایز است. در بعضی موارد ، مردم پس از اولین استفاده از محصولی که از این گیاه تهیه شده است می میرند. در همین رابطه ، قبل از شروع مصرف چنین دارویی ، حتما با یک متخصص واجد شرایط مشورت کنید که بتواند دوز و رژیم لازم را انتخاب کند.