خانه تابستانی

چه گیاهان بهتر است برای پرچین موجود در سایت انتخاب کنند

حصار سنتی حصار یا مشهای انتخابی آنها با اطمینان می تواند سایت را از چشمان مهربان و از همه مهمتر مهمانهای ناخوانده محافظت کند. اما فقط یک پرچین می تواند تا حد ممکن با چشم انداز هماهنگ باشد ، بهترین راه برای ساخت چنین حصار چیست؟

انواع پرچین ها در طراحی منظره

دنیای گیاهان فوق العاده گسترده است ، اما همه آنها برای حل کردن کارهایی که ساکن تابستان با آن روبرو هستند مناسب نیستند. انتخاب گیاهان به شکل ظاهری نرده آینده و هدف آن بستگی دارد.

استفاده از Hedgerows:

  • برای نرده خارجی سایت
  • برای تقسیم قلمرو در داخل به منظور کاربردی.
  • برای قاب کردن تخت گل و مسیرهای باغ ، چمن و مخلوط کردن.

در عین حال ، کاشت می تواند از ارتفاعات و چگالی های مختلف ، همیشه سبز و حفظ شاخ و برگهای خود فقط در فصل گرم برخوردار باشد. بوته ها برای پرچین شکل های سخت با یک مدل مو ایجاد می کنند ، یا گیاهان شکل طبیعی خود را در طول زندگی حفظ می کنند. نرده ها از شاخه های زنده بوته یا درختان بهم پیوسته به خصوص تزئینی به نظر می رسند.

برای دادن تراکم یا اصالت مناسب به حصار ، گیاهان در یک ، دو یا سه ردیف کاشته می شوند.

هنگام کاشت یک دیوار نشیمن ، گاهی اوقات از یک گونه استفاده نمی شود ، بلکه چندین گیاه تزئینی به طور همزمان وجود دارد ، نکته اصلی این است که آنها دارای سرعت رشد مشابه ، مقاومت در برابر سرما و همچنین الزامات لازم برای ترکیب و مراقبت از خاک هستند. یک مثال عالی از این روش ، پرچم انواع مختلف موانع خواهد بود:

  • طلایی یا معطر؛
  • آلپ
  • قرمز خون

همیشه سبز برای پرچین

نرده ها و مرزهایی که بر اساس محصولات همیشه سبز رشد می کنند به دلایل مختلف بسیار محبوب هستند. از جمله آنها:

  • تراکم بالای حصار سبز.
  • تزئینی ، حتی در فصل سرما حفظ می شود.
  • قابلیت حمل آسان از یک مدل مو ، که اگر پرچین ها باید به یک شکل واضح خیانت کنند ، قابل پخش نیستند.
  • رشد آهسته شاخه ها ، کمک به حفظ ظاهر مرتب بوته برای مدت طولانی.

علاوه بر این ، همیشه سبز برای پرچین نیاز به مراقبت پیچیده ندارد و جهانی است. متأسفانه ، بسیاری از این فرهنگ ها با شرایط روسیه سازگار نیستند. تقریباً همه آنها مخروط هستند. رهبران محبوبیت عبارتند از:

  • thuja؛
  • صنوبر از گونه های مختلف؛
  • علف کش معمولی؛
  • کاج کوتوله کوه.

با کمک گیاهانی از انواع مدرن با سوزن در رنگهای سبز ، نقره ای و طلایی می توان یکی از ضعیف ترین طرف مخروط ها - یکنواختی رنگ پرچین را دور زد.

درختچه های همیشه سبز ، مانند درخت عرعر ، هنگام کاشت پرچین از گیاهان برگریز استفاده می شوند. به تدریج تاج های درهم تنیده یکدیگر را تقویت می کنند. مخروط در تمام سال حصار را به رنگهای سبز رنگ می کند و فرهنگ برگریز باعث ظرافت و تغییر شکل می شود.

محصولات زراعی برگریز برای پرچین در کشور

نرده های مخروطی تقریبا یک کلاسیک است. اما اگر می خواهید سایت را با چیزی اصلی تزئین کنید ، چه راهی بهتر است؟

تعداد زیادی محصول برگ برای نجات ساکن تابستان به دست می آیند که:

  • به خوبی با آب و هوای منطقه میانه سازگار است.
  • احتیاج به مراقبت جدی و شرایط خاص ندارند
  • بدون درد تحمل هرس؛
  • یک تاج به اندازه کافی متراکم برای نرده تشکیل دهید.
  • ظاهر خود را در طول سال تغییر دهید و ظاهر فصلی سایت را تعیین کنید.

هنگام انتخاب گونه های پرچین در کشور ، بهتر است به گیاهانی که بی تکلف بودن و سرسختی زمستانی خود را اثبات کرده اند ، اولویت دهید. گونه های کوچک برگ با شاخه های بسیار انشعاب ، خود را به عنوان بهترین نرده ها ثابت کرده اند. لیست چنین بوته ها و گیاهان با اندازه متوسط ​​بسیار زیاد است:

  • سیاه سیاه؛
  • اقاقیای زرد یا کاراگانا؛
  • Olderberry؛
  • نارون کوچک برگ
  • آدم برفی؛
  • viburnum؛
  • اسپیرا
  • گیلاس لورل؛
  • مسخره کردن
  • chokeberry chokeberry؛
  • لانه زنبوری گونه های نابارور؛
  • euonymus؛
  • بید
  • زرشک؛
  • زالزالک؛
  • فیبروز کیستیک؛
  • derain سفید؛
  • مویز؛
  • ایرگا

در اختیار ساکنین تابستان ده ها گیاه برگریز ارزشمند وجود دارد که نه تنها یک پرچین قابل اعتماد و بادوام تشکیل می دهند بلکه با شاخ و برگهای متنوع مانند زرشک یا دره ، گل سرسبز ، مشخصه اسپیرا ، مسخره پرتقال ، یاس بنفش ، مزرعه ، وزیکول یا هیرانژنه جلب توجه می کنند. گیاهان زیادی با میوه های تزئینی یا خوراکی وجود دارد. این بوته ها شامل درخت زرشک و دوقلوی ، چوکوبری ، توت طلایی ، بلدرچین و سیاه دانه است. این سایت به ویژه با گونه هایی که از فصلی به فصلی تغییر می کنند ، مانند دره سفید تغییر می کند.

انتخاب گیاهان برای پرچین های قالب دار

نرده های سبز از اشکال هندسی حاصل از مدل موهای معمولی بسیار زیبا به نظر می رسند. با این حال ، همه محصولات برگ برگ بالا نمی توانند در یک روش مشابه مقاومت کنند. کدام بوته برای یک پرچین ساده مناسب است؟

برای گیاهانی که باید سالها اشکال کشت از پیش تعیین شده را حفظ کنند ، مهمترین انتخاب گیاهان دارای شاخه های مکرر شاخه ها و شاخ و برگهای کوچک و به سرعت تجدیدپذیر است. این امر به ایجاد نمای یک دیوار زنده متراکم ، یک حاشیه ، یک قوس بالای یک دروازه و سایر نقوش کمک خواهد کرد.

نه تنها هرس پرچین به چنین محصولاتی آسیب نمی رساند ، بلکه تاج بوته ها از سال به هم متراکم تر می شود و عملکرد عملکرد حصار را بهتر می کند.

یکی دیگر از ویژگی های اشکال سخت بوته های مناسب برای کاشت ، رشد سالانه اندک است. انتخاب گیاهان در این مورد قابل توجه است. این است:

  • گونه ها و گونه های زیادی از زرشک ، نه تنها قد ، بلکه رنگ شاخ و برگ متراکم را متمایز می کند.
  • زالزالک و وزیکول با شاخ و برگ سبز یا بنفش؛
  • cotoneaster؛
  • موی آلپ و طلایی؛
  • پرست
  • thuja غربی؛
  • euonymus؛
  • درخت ژاپنی.

مهم نیست که گیاهان تا چه اندازه در برابر برش مقاومت داشته باشند ، باید با دقت خاصی در این روش قرار بگیرند ، با داشتن مهارت خاصی در چنین کارهایی.

پس از تصمیم به رشد نرده هایی به شکل مستطیل و سپس گرد تر در سایت خود ، باید با صبر و قیچی مخصوص یک پرچین را جمع آوری کنید.

محوطه سازی منظره های در حال رشد

اگر کار پر زحمت در شکل گیری بوته ها به دلخواه شما نباشد ، اما به زیبایی طبیعی نزدیک تر است ، گیاهان در فاصله کوتاهی از یکدیگر کاشته می شوند تا تاج ها از هم جدا شوند ، اما شکل یکنواختی نمی دهند. از طرفی ، چنین پرچین هوا مطبوع به نظر می رسد ، اما درون شاخه های درهم تنیده آن ، یک قاب قوی و غیرقابل نفوذ ایجاد می کند.

بهترین روش برای ساختن پرچین نوع رایگان چیست؟ از آنجا که گیاهان به طور خاص بریده نشده اند ، تاج های آنها به طور فعال در حال رشد هستند و می توانند فضای زیادی را در سایت به خود اختصاص دهند. درختچه های زینتی در بزرگسالی می توانند دارای قطر تاج 50 سانتی متر تا 3 متر باشند. این هنگام انتخاب محصول برای کاشت مورد توجه قرار می گیرد.

اجرای چنین پروژه ای در کلبه های تابستانی یک منطقه کوچک کار دشواری است ، اما می توانید یک مرز کم رشد بکارید ، به عنوان مثال ، از گیاه ژاپنی ، euonymus ، برخی از انواع اربرویتا و درخت عرعر. اگر ساکن تابستان در این منطقه محدود نشود ، لیست درختچه ها و حتی درختان کوچک از جمله گلدهی ، شاخ و برگهای تزئینی و گونه های میوه بطور چشمگیری گسترش می یابد.

چه در پرچین کاشت؟ برای حصار سبز بی تکلف ، تقریباً بدون تعمیر و نگهداری و زمستان های عالی در مرکز روسیه ، مناسب است:

  • زالزالک؛
  • شاه ماهی تاتاری؛
  • فیبروز کیستیک؛
  • میدان جنگی
  • زرشک ، ایجاد یک محافظ چگال و متراکم برای سایت.
  • Olderberry؛
  • مسخره کردن
  • spirea تقریباً در همه انواع فرهنگی؛
  • نیلوفرهای مجارستانی و معمولی؛
  • گل رز پارک از انواع و ارتفاعات مختلف.

به منظور ایجاد پرچین در طراحی چشم انداز نه تنها یک زینت ، بلکه یک دفاع واقعی نیز با یک لایه دوم تقویت می شود. این می تواند بالاتر از اول یا پایین باشد.

غالباً ، ردیف دوم به منظور پشتیبانی و محدود کردن هیرانزان ، یاس ، گل رزهای پارکی و سایر گیاهان به شکل یک دیوار یا حاشیه بریده می شود. در زمستان ، به لطف چنین پشتیبانی ، پرچین تراکم را حفظ می کند ، و در هنگام استفاده از مخروط ها ، همچنان مات می شود.

چگونه یک پرچین درست کنیم؟

کار در مورد کاشت سنگرها و کاشت گیاهان تنها پس از ایجاد یک برنامه ریزی دقیق برای پرچین آغاز می شود. دیوارهای سبز تا 2 متر ارتفاع برای مرزهای خارجی سایت مناسب تر است و در بعضی موارد به عنوان مثال در مجاورت بزرگراه شلوغ و بالاتر قرار دارد. در داخل منطقه برای فضای منطقه و فضای مرزی ، مرزهایی از 50 سانتی متر تا متر مناسب است.

قبل از ایجاد پرچین ، بر اساس متوسط ​​ارتفاع گیاهان و عرض تاج آنها ، تعداد بوته های مورد نظر را محاسبه کنید. در هر متر در حال اجرا کاشته شده:

  • 1-2 نمونه بزرگ ، به عنوان مثال ، گل زالزالک ، نیلوفر آبی معمولی ، ierga ، chokeberry ، vesicle؛
  • 3-5 گیاه با اندازه متوسط ​​، که شامل viburnum ، derain ، توت فرنگی ، زرشک ، لانه زنبوری است.
  • 5-7 درختچه با تاج کم ، به عنوان مثال ، درخت ژاپنی ، اسپیرا ، انواع مختلف euonymus و thuja.

برای کاشت تک ردیف در امتداد خط پرچین آینده ، یک سنگر 40-50 عرض و عمق 50-60 سانتی متر حفر می شود.هرچه ردیف گیاهان بیشتر باشد ، میزان کار زمین بیشتر می شود. با هر ردیف بوشه ها ، سنگر فرود 30 یا 40 سانتی متر گسترده تر می شود.

کاشت در اواسط بهار با استفاده از مخروط های 3 ساله یا نهال های برگریز 2 ساله انجام می شود. چنین مواد کاشت به سرعت کافی و بدون درد ریشه می گیرد. در پرچین های چند ردیف ، کاشت در یک الگوی شطرنجی انجام می شود و به فواصل فوق الذکر بین بوته ها پایبند است. در نرده های قالب دار ، گیاهان نزدیک به یکدیگر قرار دارند ، و در مزارع آزاد - کمی بیشتر.