باغ

ویژگی های تنوع ، کاشت و مراقبت از اکتینیدیا colomict

اکتینیدیا به گیاهان لیانویید اطلاق می شود که دارای ساقه درختی قدرتمند و تعداد زیادی برگ بزرگ است. از بین همه گونه ها ، colomiktin actinidia متداول است ، کاشت و مراقبت از آن برای منطقه مسکو و بخش شمالی روسیه اهمیت دارد. این گیاه به عنوان انگور شمالی نیز شناخته می شود ، که به دلیل شباهت خارجی میوه ها با انگور ، آن را دریافت کرده است. نه تنها برای به دست آوردن انواع توت ها بلکه به عنوان یک گیاه زینتی پرورش می یابد.

ویژگی های اکتینیدیا colomict

انواع اکتینیدیا تولید شده زمستان های سخت را تحمل می کند. این گونه اکتینیدیا colomict است که رهبر مقاومت در برابر سرما است. قادر به تحمل درجه حرارت تا -35 درجه است. بنابراین ، آگاهی از نحوه کاشت و مراقبت از colinict actinidia در Urals ، و همچنین در سیبری ، فقط برای صاحبان کلبه هایی که می خواهند یک گیاه غیر معمول را در سایت خود پرورش دهند ضروری است. هنگامی که یک گیاه تحت تأثیر یخبندانهای بهاری است ، به سرعت بهبود می یابد و شاخ و برگها را از جوانه های خواب آزاد می کند.

جنس اکتینیدیا در کل دوره رشد تغییر نمی کند. برای به دست آوردن برداشت مرغوب و با کیفیت ، توصیه می شود 5 ریشه ماده و 2 ریشه نر را در یک سایت نگه دارید.

اکتینیدیا colomict ، که میوه های آن حاوی اسید اسکوربیک زیاد است ، برای انسان بسیار مفید خواهد بود. 100 گرم انواع توت بیش از 1 هزار میلی گرم از این ویتامین با ارزش را تشکیل می دهد. برای دریافت دوز روزانه ویتامین C ، فقط دو نوع توت اکتینیدیا بخورید. از این مسئله نتیجه می گیرد که یک سال شخص تنها به 1.5 کیلوگرم انواع توت ها نیاز دارد.

در سخنان باغبانان خاطرنشان شد كه این گیاه تحت تأثیر آفات نیست ، آنها از آن دور می شوند و این بدان معناست كه دیگر مجبور نیستید بودجه اضافی برای جنگ هزینه كنید.

Actinidia colomicta ، توضیحات متنوع:

  1. گیاه چند ساله با یک تنه بادگیر ، قادر به پشتیبانی از تکیه گاه تا 8 متر ارتفاع است.
  2. طول عمر به 30 سال می رسد.
  3. دوره گلدهی اواخر - اواسط ژوئن است. دمای گلدهی معمولی نباید از 0 درجه پایین تر باشد. گلهای اول فقط در 4-5 سال از عمر گیاه ظاهر می شوند. نمونه های نر دارای گل های بوته ای و گلهای ماده نیز با یک آفتاب بزرگ است.
  4. شکاف در سپتامبر - اوایل اکتبر رخ می دهد. میوه های رسیده دارای رنگ سبز تیره و دارای ساختاری نرم و لطیف هستند. بازده حاصل از یک بوته در حدود 1-2 کیلوگرم است.
  5. طعم آن شیرین و ترش یا شیرین است و دارای عطر و طعم آناناس است.

انتخاب صندلی

قبل از انتخاب مکانی برای کاشت اکتینیدیا colomict ، لازم است ویژگی های اصلی آن را مورد مطالعه قرار دهید:

  • لیانا به طور مداوم دراز می شود ، بعضی از نمونه ها از ارتفاع تا 8 متر می رسند.
  • سیستم ریشه گیاه نزدیک به سطح است.

بر اساس این ویژگی ها ، شما باید محلی برای رشد انتخاب کنید. برای این اهداف ، مناطق سایه دار کمی سایه دار ایده آل هستند ، که در آن فضای زیادی برای رشد آزاد گیاه تا گیاه وجود خواهد داشت. در شرایط مطلوب ، شاخه های چند ضلعی بر روی آن شکل می گیرد. اکتینیدیا خاکهای بیش از حد خشک را دوست ندارد ، بنابراین آب دهی باید به ویژه با دقت کنترل شود.

بهترین گزینه کاشت اکتینیدیا در امتداد نرده ها یا در کنار هر ساختمان است. در این حالت نه تنها انواع توت های سالم به دست خواهید رسید بلکه یک گیاه تزئینی نیز برای تزئین نرده دریافت خواهید کرد. تنها نکته ای که باید در نظر بگیرید ، محل تخلیه است ، زیرا گیاه تحمل آبگرفتگی را ندارد ، دقیقاً مانند خاک های خشک.

کاشت اکتینیدیا در کنار درختان باغ توصیه نمی شود ، زیرا به سادگی آنها را مسدود می کند. حداقل فاصله بین تاک و درختان باید حدود 6-7 متر باشد.

مورد نیاز خاک

اکتینیدیا به خوبی در خاک با مقدار کمی از عناصر مانند نیتروژن و فسفر رشد می کند. با این حال ، بهتر است از کشت انگور در خاکهای قلیایی صرف نظر کنید ، این نوع کاملاً مناسب برای آن نیست. بهترین گزینه خاکهای اسیدی یا کمی اسیدی است که احتمالاً خنثی است. ساختار خاک باید سست باشد ، اما ماسه ای نیست. خاکهای رس نیز برای رشد این محصول مناسب نیستند.

در مکان هایی که نزدیک به آب های زیرزمینی رخ می دهد ، کاشت اکتینیدیا توصیه نمی شود ، زیرا رطوبت بیش از حد می تواند به آن آسیب برساند.

کاشت اکتینیدیا colomicta

تنوع اکتینیدیا colomicta در سیبری بسیار محبوب است. کاشت را می توان هم در بهار و هم در پاییز ، بعد از سرمازدگی یا قبل از وقوع یخبندان انجام داد.

گودالی (50 * 50 * 50) برای کاشت اکتینیدیا ، با تخمگذار اولیه لایه زهکشی آماده می شود. برای او مرسوم است که از ماسه سنگ ، سنگ خرد شده یا آجر شکسته استفاده شود. چنین لایه ای باید حداقل 10 سانتی متر باشد پس از آن ، خاک باغ با لایه هایی از هوموس خشک پوشانده می شود.

اگر سایت هنوز خاک سنگین باشد ، شن و ماسه به لایه زهکشی اضافه می شود. خاکستر (1 کیلوگرم) ، سوپر فسفات (0.2 کیلوگرم) و سولفات پتاسیم (0.1 کیلوگرم) نیز می توانند به خاک باغ اضافه شوند.

پر کردن گودال با زمین ، تپه کوچکی در مرکز آن شکل می گیرد که در آن نهال اکتینیدیا قرار می گیرد. به طوری که ریشه های جوان خشک نشوند و مورد حمله آفات قرار نگیرند ، آنها قبل از کاشت در خشت خاک رس فرو می روند.

در پایان کاشت ، نهال سیراب می شود (به میزان 2 سطل در هر بوته.) ، و زمین اطراف آن کمی دستکاری شده است. گردن ریشه باید با سطح زمین روان باشد.

سوراخ اطراف بوش نباید انجام شود تا از جمع شدن آب باران در آن جدا شود.

مراقبت از اکتینیدیا colomicta

برای افزایش بهره وری و شکل گیری شکل ظاهری تزئینی یک گیاه ، باید از آن به درستی مراقبت کرد.

Actinidia colomicta ، مراقبت و مراحل اصلی آن:

  1. آبیاری مکرر است ، اما بدون تشکیل رکود آب. لازم است مرتباً رطوبت خاک حفظ شود ، زیرا ریشه های گیاه کم عمق است. برای رشد طبیعی قسمت رویشی گیاه ، هوای مرطوب لازم است ، بنابراین در هوای گرم توصیه می شود برگها را با آب ، ترجیحا دو بار در روز ، صبح و عصر اسپری کنید.
  2. تغذیه گیاه در اوایل تابستان انجام می شود. برای این کار ، از تزریق ماللین رقیق شده با آب به نسبت 1:10 استفاده می شود. همچنین می توانید از انواع دیگر کودهای معدنی نیز استفاده کنید.
  3. برای اینکه خاک خشک نشود ، مالیدن آن توصیه می شود ، با استفاده از روش های مختلفی برای این کار. آسانترین و موثرترین روش پر کردن سطح خاک اره است.
  4. كلوميكت اكتينيديا ، كاشت و مراقبت در حومه شهر و سيبري نيز زمستان هاي آن را فراهم مي كند.

پیرایش اکتینیدیا و چرا لازم است

هرس گیاه بلافاصله پس از گل یا اواخر پاییز و بعد از ریزش تمام برگها انجام می شود. در فصل بهار ، در فصل آبمیوه ، هرس توصیه نمی شود ، زیرا ممکن است گیاه به دلیل از بین رفتن آب ، ضعیف شده یا کاملاً مرده باشد. هرس اکتینیدیا شامل نازک شدن گیاه و همچنین هرس شاخه های ضعیف و خشک است.

تشکیل اکتینیدیا colomicta

کشت اکتینیدیا colomicta و مراقبت از آن همچنین حاکی از قالب گیری آن است که تنوع آن به منطقه مورد نظر بستگی دارد ، محل کاشت و نوع قوزک بستگی دارد.

در خط میانی ، اکتینیدیا به شکل بوته ای قرار می گیرد که توسط فن شکل گیری روی شال قرار گرفته است. برای این کار 3-4 شاخه اصلی و عمودی انتخاب می شود که آستین فن خواهد بود. در پاییز ، پس از ریزش برگها ، سطح آن تا سطح تاک سخت سفت می شود ، به همین دلیل شاخه های جانبی در سال آینده رشد می کنند. با انتخاب قدرتمندترین این شاخه ها ، آنها با یک مسیر در جهت های مختلف گره خورده اند.

سال بعد ، شاخه های کوتاه شده آماده میوه می شوند. آنها به صورت راست گره خورده اند. در یک سال ، شاخه هایی دوباره روی آنها ظاهر می شود ، که باید در حالت افقی گره خورده و آنها را در جهات مختلف پخش کند. شاخه هایی که قبلاً بارور شده اند ، توصیه می شود که 5 جوانه را کوتاه کنید ، با شمارش از توت بالا.