باغ

گیلاس نمدی

گیلاس با توجه به ماهیت و ویژگیهای بیولوژیکی آنها ، مانند گیلاس معمولی ، متعلق به جنس آلو بزرگ است. او به راحتی با آلو ، هلو ، آلو گیلاس و حتی زردآلو عبور می کند. این گیاه از چین مرکزی می باشد ، از این رو نام دیگری - گیلاس چینی. این درختچه مزایای بسیاری دارد: تزئینی ، مقاومت در برابر یخبندان غیر منتظره ، عملکرد پایدار ، باردهی اولیه. جمع آوری میوه ها یک هفته و نیم قبل از گیلاس های معمولی مناسب برای جمع آوری است ، زیرا حداکثر ارتفاع گیاهان 2.5-3 متر است ، و عملا خرد نمی شوند.

گیلاس نمدی (Prunus tomentosaزودتر Cerasus tomentosa) - نوع گیلاس از جنس آلو (هرس).

انواع توت های گیلاس را روی یک شاخه احساس کنید. © شکایت

توضیحات گیلاس نمدی

وطن گیلاسهای حساس ، چین ، کره و مغولستان است ، جایی که در مناطق وحشی رشد می کند. از چین فرهنگ در سراسر جهان گسترش یافت و در پایان قرن نوزدهم به مرزهای روسیه رسید. در شرق دور ، مفهوم "گیلاس" هنوز دقیقاً با گیلاس های احساس شده همراه است ، و بیشتر نهال های مصنوعی نشده در باغ ها رشد می کنند. حضور در قسمت اروپایی کشور ما ، مدیون ایوان میچورین است که فرم بزرگی به ارمغان آورد و آن را با نام "آندو" توصیف کرد. احساس آن را به دلیل بلوغ ، شاخه ها ، برگ ها و حتی میوه ها می پوشانند.

میوه های گیلاس احساس شده سرشار از کربوهیدرات ، اسیدهای آلی ، ویتامین های گروه B و PP هستند. ویتامین C موجود در آنها حاوی 1.5 تا 2 برابر بیشتر از انواع گیلاس معمولی است و از نظر میزان آهن نیز از سیب فراتر می روند.

علاوه بر این ، گیلاس احساس می شود نه تنها در اوایل بهار باغ را تزئین می کند و در تابستان میوه می دهد ، بلکه بوته های آن با تاج گسترده ای ضخیم برای ایجاد پرچین ، مرزها مناسب است ، آنها می توانند دامنه ها را تقویت کنند.

اصلی ترین نقطه ضعف گیلاس های احساس شده ، امید به زندگی کم آنها ، تنها حدود 10 سال است. اما هرس ضد پیری می تواند تا 20 سال تمدید شود.

بوته گیلاس را با انواع توت های رسیده حس کنید. © پاوک

شرایط رشد

گیلاس نمدی روی خاکهای حاصلخیز و سبک (لومی ، لومی شنی) با خاک خوب و با واکنش خنثی بهتر رشد می کند. آبشارهای سنگین و حباب های ذغال سنگ نارس برای آن مناسب نیستند. رطوبت بیش از حد منفی بر رشد ، بارور و غوطه وری دارد که منجر به مرگ بوته ها می شود. خاک اسیدی ترجیحاً آهک است. مکانی برای یک گیلاس احساس شده به یک خورشید احتیاج دارد ، به هیچ وجه تحمل سایه را ندارد.

بسته به میزان باروری خود در ارقام ، برای گرده افشانی بهتر در سایت ، مطلوب است که یا چندین نهال ، یا چندین گونه (حداقل سه) کاشته شود.

انواع خود گیلاس گیلاس نمدی: دلخوشی ، شرقی ، زیبایی کودکان ، زیبایی ، تابستان ، رویای ، چشمک زدن ، افسانه ، دختر تیره پوست ، Triana ، Tsarevna ، Yubileynaya.

انواع حاصلخیز گیلاس های گیاهی: آلیس ، ناتالی ، اقیانوس ویروفسایا ، پاییز ویرووکا

کاشت گیلاس احساس می شود

برای کاشت نهال های 1-2 ساله می تواند در پاییز و بهار باشد. بهترین زمان کاشت اوایل بهار ، قبل از باز شدن جوانه ها است. شما می توانید گیلاس های گیلاس را در پاییز ، در ماه سپتامبر ، کاشت ، اما بعد از آن. نهال های خریداری شده در وسط - پایان ماه اکتبر ، حفر ایمن تر است قبل از بهار.

در یک گودال یا سنگر کاشت با عرض حداقل 60 سانتی متر و عمق بیش از 50 سانتی متر ، باید مخلوط خاک (در هر 1 متر مربع) اضافه کنید: کودهای ارگانیک - حداقل 3 سطل ، آهک - 400-800 گرم ، فسفر - 40-60 ، پتاسیم - 20 -30 گرم. همه باید به طور یکنواخت مخلوط شوند. سیستم ریشه باید تا 20-25 سانتی متر بریده شود ، با یک خشت خاک رس درمان شود و بوته ها را در همان عمق گیاهستان بکارید. به هیچ وجه نمی توان گردن ریشه را عمیق تر کرد - این منجر به مرگ گیاه می شود. پس از کاشت ، خاک باید جمع شود ، به وفور سیراب شود و با ذغال سنگ نارس یا کودهای آلی مالچ شود.

در سایت کافی است 2-3 گیاه از گیلاس نمدی کاشته شود. از ویژگی های خاص گیلاس در حال رشد احساس می توان به موارد زیر اشاره کرد. از طرح کاشت پراکنده تر استفاده می شود: 3-3.5 x 1 - 1.5 متر. این گیاه توسط نهال های 1-2 ساله به عمق همان عمق قبلی انجام می شود.

بوش جوان احساس می کرد. © F. D. Richards

تکثیر گیلاسهای نمدی

روش اصلی تکثیر یک گونه (اما نه انواع!) گیلاس نمدی ، کاشت بذر ساده است. استخوان ها در سایه جمع می شوند ، شسته می شوند و به راحتی خشک می شوند. در اواخر ماه اوت ، آنها را با شن و ماسه مرطوب مخلوط می کنند و تا یک اکتبر در یک اتاق خنک نگهداری می شوند و سپس در یک تخته در شیارهای 2-3 سانتی متری کاشته می شوند.

در بهار شاخه های دوستانه ظاهر می شوند. با مراقبت خوب ، نهال های گیلاس احساس می شود به سرعت رشد می کنند و در حال حاضر در سال اول زندگی به ارتفاع 40-50 سانتی متر می رسند. در پاییز یا بهار بعدی آنها کاشته می شوند.

تکثیر گیلاس های نمدی با قلمه های سبز به شما امکان می دهد مواد کاشت گونه ای بدست آورید. با این حال ، این نوع پرورش نیاز به ایجاد شرایط خاص دارد.

قلمه از شاخه های 10-15 سانتی متر طول سفارشات انشعاب دوم یا سوم در سال جاری گرفته می شود. آنها با بخشی از چوب سال گذشته تا 2 سانتی متر برداشت می شوند قلمه ها با یک تنظیم کننده رشد پردازش می شوند و طبق طرح زیر عمیق تر می شوند: 2 سانتی متر قلمه های لاینیز و 1 سانتی متر قلمه های سبز. یک تختخواب با قلمه ها با یک فیلم پوشیده شده است. لازم است اطمینان حاصل شود که در روزهای آفتابی مقدار زیادی خورشید به دست نمی آید (در این حالت سایه زدن لازم است) و رطوبت ثابت را در داخل حفظ کنید - برای جلوگیری از خشک شدن.

تکثیر گیلاس های نمدی با لایه بندی امکان پذیر است. برای این کار ، لازم است که شلیک سال گذشته را در شیار گذاشته و آن را بچسبانید.

همچنین ، انواع گیلاس های نمدی را می توان بر روی خارها ، آلوهای گیلاس و آلبالوهای نوع ولادیمیرسایا پیوند زد.

گل های گیلاس را روی یک شاخه احساس کنید. © KENPEI

فلت مراقبت از گیلاس

گیاهان را بلافاصله پس از گلدهی بارور کنید ، 5-7 کیلوگرم کود آلی ، 20 گرم پتاس ، 30 گرم ازت ، 70 گرم فسفات را در امتداد لبه های حلقه های تنه معرفی کنید. هر 5 سال یک بار ، خاک آهک است.

میوه های گیلاس میوه های گیلاس به وفور ، معمولاً در سال سوم و سالانه. با کاشت مناسب و مراقبت مناسب ، عملکرد می تواند به 4 کیلوگرم در هر گیاه برسد. میوه ها تقریبا به طور همزمان بالغ می شوند ، آنها آبدار ، معطر و شیرین هستند. رنگ بسته به نوع - از صورتی روشن تا قرمز تیره.

میوه های تازه گیلاس نمدی ضعیف حمل و نقل می شوند و ذخیره نمی شوند (بنابراین ، در بازار یافت نمی شوند). اگر قصد حمل و نقل آن را دارید بهتر است منتظر نمانید تا کاملاً حاصل شود ، بلکه به محض رسیدن میوه ها به حداکثر اندازه خود و تقریباً به طور کامل رنگ آن را جمع کنید.

هرس نمدی گیلاس

مرکز تاج گیلاس احساس می شود که سالانه رقیق شود و 10-12 شاخه قوی باقی بماند. شاخه های سالانه حامل بخش عمده محصول تنها درصورتیکه طول آنها از 60 سانتی متر بیشتر شود ، یک سوم قطع می شوند.

هر چهار تا پنج سال ، هرس ضد پیری گیلاس های نمدی برای تقویت رشد انجام می شود. در همین زمان ، مرکز تاج و شاخه های اسکلتی محیطی روشن می شود. چندین شاخه جانبی "بر روی حلقه" برداشته می شود. در نتیجه ، در نزدیکی محل کوتاه شدن ، شاخه های سالانه ظاهر می شوند. تمام قسمت های تاج قدیمی که در بالای آنها قرار دارد باید جدا شود.

از هرس مشابه در بوته های یخ زده استفاده می شود.

انواع توت های گیلاس © Mezhenskyj

انواع گیلاس نمدی

انواع گیلاس های نمدی را می توان به سه گروه تقسیم کرد: رسیدن زودرس ، میانی و دیر رسیدن. انواع گیلاس نیز از نظر رنگ متفاوت هستند. رنگ آنها به قدری متنوع است که تشخیص رنگ مشخص برای گیلاسهای نمدی غیرممکن است: از سفید تا قرمز-سیاه. در زیر انواع امیدوارکننده وجود دارد.

انواع اولیه گیلاس های نمدی

ناتالی. بوش با تاج گسترده ، ضخیم و ضخیم متوسط. گلهای صورتی بزرگ. میوه ها به رنگ قرمز تیره ، طعم شیرین و ترش و دارای وزن 4-4.5 گرم می باشند .پالپ میوه ها متراکم و متراکم است. Peduncle 0.5 سانتی متر طول ، جدایی از شاخه نیمه خشک. در دمای اتاق تا سه و در یخچال تا شش روز بدون افت کیفیت ذخیره می شود. بازده حاصل از بوته بالغ حدود 7 کیلوگرم است.

بچه ها. شکل بوش به طور گسترده بیضی شکل است و ضخامت متوسط ​​دارد. میوه هایی با رنگ قرمز روشن با خمیر غلیظ و غضروف ، وزن آن 3.5-4.0 گرم است. طول ساقه 5/0 سانتی متر است و حاشیه نیمه خشک دارد. این با بهره وری بالا مشخص می شود - تا 15 کیلوگرم.

رویایی. بوش گسترده ، گسترده است. رنگ میوه با رنگ براق براق است. جرم میوه 3.0-4.0 گرم است. خمیر منبر فیبر ، متراکم است. طعم شیرین و ترش. طول ساقه 5/0 سانتی متر است و حاشیه نیمه خشک دارد. متوسط ​​عملکرد تا 12 کیلوگرم است.

یک افسانه. شکل بوش بیضی شکل و ضخامت متوسط ​​است. میوه هایی با رنگ مارون ، وزنی معادل 3.0-4.0 گرم با خمیر غلیظ و غضروف دارند. طعم آن شیرین و ترش است. طول ساقه 5/0 سانتی متر با حاشیه نیمه خشک است. متوسط ​​عملکرد تا 10 کیلوگرم است.

برداشت. بوش گسترده ، گسترده است. میوه ها به رنگ صورتی تیره هستند و وزن آن 2.6-2.7 گرم با یک خمیر غلیظ و غضروف است. طعم آن شیرین و ترش است. طول Peduncle 0.4 سانتی متر با حاشیه نیمه خشک. متوسط ​​عملکرد تا 12 کیلوگرم است.

انواع متوسط ​​گیلاس های نمدی

پوست تیره شرقی. بوته پهن و باریک است. میوه هایی با رنگ مارون ، وزن 2.7-2.9 گرم با خمیر لطیف. طعم آن شیرین و ترش است. طول ساقه 0.7 سانتی متر است. عملکرد زیر متوسط ​​- تا 7 کیلوگرم است.

سالگرد. بوته بیضی ، قوی ، ضخیم متوسط ​​است. میوه ها به رنگ قرمز تیره هستند و وزن آنها 3.5-4.3 گرم با خمیر آبدار و فیبر است. بهره وری تا 8.5 کیلوگرم.

سفید. بوته از ارتفاع متوسط ​​، تاج پراکنده است. جرم جنین 1.6-1.9 گرم است رنگ آن به رنگ سفید کسل کننده است ، گوشت آن سفید ، بسیار آبدار است. طعم آن شیرین و ترش است. پدانکل کوتاه - 0.3 سانتی متر است. میانگین عملکرد تا 10 کیلوگرم است.

درجه گیلاس احساس می شود

اقیانوس ویرووسکا. بوش جمع و جور ، محکم ، ضخیم متوسط ​​است. میوه هایی با رنگ مارون ، وزنی معادل 3.0-3.6 گرم با خمیر غلیظ و غضروف دارند. طعم آن شیرین و ترش است. طول Peduncle 0.4 سانتی متر با حاشیه نیمه خشک. متوسط ​​عملکرد تا 9 کیلوگرم است.

شکوفه های گیلاس را در ماه مه شکوفا کنید. © پاوک

Monilial احساس گیلاس می سوزاند

برخلاف انواع دیگر گیلاس ، گیلاس های احساس شده در برابر کوکومایکوزیس بسیار مقاوم هستند. با این حال ، مستعد ابتلا به moniliosis یا سوختگی یکپارچه است - یک بیماری قارچی است که هنگام گلدهی روی گیلاس تأثیر می گذارد. اسپورهای او بر روی پیاز گل افتاده و در آنجا جوانه می زنند. سپس میسلیوم از طریق پونکچل به شاخه نفوذ می کند ، بیشتر در داخل چوب توسعه می یابد و آن را از بین می برد. در نتیجه ، تا پایان ماه مه - آغاز ماه ژوئن ، خشک شدن گسترده شاخه ها روی درخت وجود دارد. از نظر ظاهری ، چنین شاخه هایی به صورت سوخته به نظر می رسند ، از این رو نام این بیماری - سوختگی یک قطره است.

خصوصاً عفونت شدید در هوای بارانی مرطوب هنگام گل و در تابستان هنگام رسیدن میوه ، هنگامی که به دلیل رطوبت بیش از حد دچار ترک خوردگی می شوند. بنابراین ، moniliosis برای مناطقی که بهار و تابستان بارانی مرطوب دارند ، تهدید ویژه ای محسوب می شود. اول از همه ، این منطقه شمال غربی ، منطقه غیر چرنوزم ، مناطق شمالی و غربی منطقه سیاه کره زمین و همچنین مناطق جنوب غربی قفقاز شمالی است. با رشد گسترده مونلیوز ، محصول کاملاً می میرد و درخت بسیار ضعیف می شود. اگر این اتفاق چندین سال متوالی رخ دهد ، درخت خشک می شود.

گسترش گسترده moniliosis ، در حال حاضر ، انباشت عفونت در باغات منجر به این واقعیت شده است که رشد گیلاس (از جمله احساس) به عنوان یک محصول میوه بدون درمان با قارچ کش ها ، تقریباً غیرممکن است.

در بهار ، در دوره تورم کلیه ها ، توصیه می شود اسپری را با محلول 3٪ مخلوط بوردو (300 گرم در 10 لیتر) یا سولفات مس - 0.5٪ - سولفات مس (50 گرم در 10 لیتر) اسپری کنید. در دوره بعد ، لازم است چندین بار درمان با داروهای حاوی مس تکرار شود.

در اولین علائم بیماری ، بریدن شاخه های بیمار توصیه می شود.